• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جُرُف (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جُرُف (به ضم جیم و راء) از واژگان قرآن کریم به معنای کنار رود که آب آن را برده و تکه تکه می‌افتد.
این واژه تنها یک بار در قرآن کریم به کار رفته است.



جُرُف به معنای کنار رود که آب آن را برده و تکّه تکّه می‌افتد.
«الْجُرُف‌ الجانب الّذی اکله الماء من حاشیة النّهر کلّ ساعة یسقط بعض منه.»


به موردی از جُرُف که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - جُرُفٍ‌ (آیه ۱۰۹ سوره توبه)

(اَمْ مَنْ اَسَّسَ بُنْیانَهُ عَلی‌ شَفا جُرُفٍ‌ هارٍ فَانْهارَ بِهِ فِی نارِ جَهَنَّمَ‌)
«یا آن‌که بنای خویش را بر کنار جانب نهر بنا کرده و آن را به آتش جهنم ساقط نموده است.»
جَرف (بر وزن عقل) در اصل به معنی بردن است علی هذا جرف در آیه شریفه به معنی مجروف است یعنی محلی که زیر آن، به وسیله آب خورده شده است.



جرف تنها یک بار در قرآن به کار رفته است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۹۲.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۳۲.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۴۲۳.    
۵. توبه/سوره۹، آیه۱۰۹.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۵۳۲.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۳۹۱.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۴۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۱.    
۱۰. توبه/سوره۹، آیه۱۰۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «جرف»، ج۲، ص۲۷.    






جعبه ابزار