• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جَیْش (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جَیْش (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای جوشیدن و طوفانی شدن است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در نامه‌ای خطاب به اهل کوفه و توصیف پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) از این واژه استفاده نموده است.
این واژه ۱۳‌ بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.



جَیْش (به فتح جیم) به معنای جوشیدن، طوفانی شدن آمده است.
چنان‌که در لغت آمده است: «جاشَت القَدر: غَلَت، جاشَ البَحر:‌ هاجَ وَ اضطَرَبَ.»
ظاهراً لشکر و لشکریان را به علت تحرکّ و جوشیدن «جیش» گفته‌اند.


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - جاشَتْ - نامه ۱ (خطاب به اهل کوفه)

امام (صلوات‌الله‌علیه) هنگامی که از اهل کوفه خواست برای سرکوبی آشوب بصره به یاریش بیایند، به آنها چنین نوشت:
«وَ اعْلَموا اَنَّ دارَ الْهِجْرَةِ قَدْ قَلَعَتْ بِاَهْلِها ... وَ جاشَتْ جَیْشَ الْمِرْجَلِ.»
«بدانید: مدینه اهل خود را از جا کنده (و به جنگ فرستاده) و مانند دیگ بجوش آمده است.»

۲.۲ - جَيْش - خطبه ۱۰۱ (فتنه‌ها)

امام (علیه‌السلام) در خصوص هوشمندانه عمل کردن در فتنه‌ها فرموده است:
«فَوَيْلٌ لَكِ يا بَصْرَةُ عِنْدَ ذلِكَ، مِنْ جَيْش مِنْ نِقَمِ الله.»
«پس هنگام پیدایش آن فتنه‌ها وای بر تو‌ ای بصره از سپاهی که بر اثر غضب و خشم خداوند پدید آید.»

۲.۳ - جَیْشاتِ - خطبه ۷۱ (وصف رسول الله)

آن حضرت در وصف رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) می‌فرماید:
«الْمُعْلِنِ الْحَقَّ بِالْحَقِّ وَ الدّافِعِ جَیْشاتِ الْأَباطیلِ وَ الدّامِغِ صَوْلاتِ الْأَضالیلِ.»
«و حق را با حق آشکار ساخت، غوغای باطل را دفع کرد و حملات گمراهی‌ها را درهم شکست.» واژه «جیشه» به معنای یکدفعه جوشیدن بوده و جمع آن «جیشات» است.



این واژه ۱۳‌ بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۱۳۲.    
۲. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ص۴۹۲.    
۳. حمیری، نشوان، شمس العلوم، ج۲، ص۵۴۰.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۵۸۳، نامه ۱.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۳، نامه ۱.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ج۱، ص۳۶۳، نامه ۱.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۶۵، نامه ۱.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵۷۴.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵۷۹.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۹، ص۳۱-۳۲.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۳.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۶.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۲۲۸، خطبه ۱۰۱.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۱۹۶، خطبه ۱۰۰.    
۱۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۴۸، خطبه ۱۰۲.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۱۴، خطبه ۱۰۲.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۳.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۴.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۴۰۱.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۷۷.    
۲۱. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۰۴.    
۲۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۳۲، خطبه ۷۱.    
۲۳. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۱۱۷، خطبه ۷۰.    
۲۴. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۰۱، خطبه ۷۲.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۳۶.    
۲۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۴۲۳.    
۲۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۴۲۷.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۳، ص۱۸۴.    
۲۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۹۵.    
۳۰. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۱۳۵.    
۳۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۳۸، نامه ۶۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جیش»، ص۲۴۳-۲۴۴.    






جعبه ابزار