• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جَوانِح (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جَوانِح (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای دنده زیر استخوان سینه است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در مورد میدان ندادن به دشمن و علم غیب، از این واژه استفاده نموده است.
این واژه دو بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.



جَوانِح (به فتح جیم) به معنای دنده زیر استخوان سینه، آمده است.
چنان‌که ضلع قسمت پشت ظهر دنده است و همچنین گفته می‌شود:
«اَلجَوانِح: الاَضلاع تَحتَ التَّرائِب مِمّا یَلی الصَّدر.»
این واژه جمع واژه «جانحه» است.


مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - جَوانِحُ - خطبه ۳۴ (ترس از دشمن)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در خطبه ۳۴، در خصوص مورد میدان ندادن به دشمن فرموده است:
«وَ اللَّهِ اِنَّ امْرَاً یُمَکِّنُ عَدُوَّهُ مِنْ نَفْسِهِ یَعْرُقُ لَحْمَهُ وَ یَهْشِمُ عَظْمَهُ وَ یَفْری جِلْدَهُ لَعَظیمٌ عَجْزُهُ ضَعیفٌ ما ضُمَّتْ عَلَیْهِ جَوانِحُ صَدْرِهِ.»
«به خدا سوگند، کسی که به دشمن امکان دهد که گوشتش را تا استخوان بخورد و استخوان‌هایش را خرد کند و پوستش را بردرد، چه ناتوان مردی است و چه کم دل و ترسوست.»

۲.۲ - جَوانِحی - خطبه ۱۲۸ (علم غیب)

همچنین امام (علیه‌السلام) در خطبه ۱۲۸ در رابطه با علم غیب می‌فرماید:
«هَذا عِلْمُ الْغَیْبِ الَّذی لا یَعْلَمُهُ اَحَدٌ اِلاّ اللَّهُ وَ ما سِوَی ذَلِکَ فَعِلْمٌ عَلَّمَهُ اللَّهُ نَبِیَّهُ فَعَلَّمَنیهِ، وَ دَعا لی بِاَنْ یَعِیَهُ صَدْری وَ تَضْطَمَّ عَلَیْهِ جَوانِحی
«این است آن علم غیبی (ذاتی) که غیر از خدا کسی نمی‌داند. جز این‌ها، علومی است که خداوند به پیامبرش تعلیم داده (علم غیب اکتسابی) و او به من آموخته است، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) برای من دعا کرد که خدا این دسته از علوم و اخبار را در سینه‌ام جای دهد و اعضاء و جوارح بدن من از آن پر گردد.»


این واژه دو بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۴۷.    
۲. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۴۷۰.    
۳. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۲، ص۴۲۹.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۹۵، خطبه ۳۴.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۷۹، خطبه ۳۴.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۷۸، خطبه ۳۴.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۹۳.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۶۵.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۷۴.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۳۳۶.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۴، ص۷۶.    
۱۲. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۲، ص۱۸۹.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۹۰، خطبه ۱۲۸.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۵، خطبه ۱۲۴.    
۱۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۸۶، خطبه ۱۲۸.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۷۹.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۵۴.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۵۴-۲۵۵.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۳۶۸.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۲۱۳.    
۲۱. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۲۱۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جوانح»، ص۲۳۲.    






جعبه ابزار