• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جَرّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جَرر (به فتح جیم) یا جَرّ یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای کشیدن است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در مورد طلحه و زبیر و ...، از این واژه استفاده نموده است.



جَرر (به فتح جیم) یا جَرّ به معنای کشیدن، آمده است.


یک مورد که در نهج البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - یَجُرُّونَ - خطبه ۱۷۲ (در مورد شورشیان جنگ جمل)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در مورد طلحه و زبیر و شورشیان جریان جنگ جمل فرموده است:
«فَخَرَجُوا یَجُرُّونَ حُرْمَةَ رَسُولِ اللهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله) کَمَا تُجَرُّ الاَْمَةُ عِنْدَ شِرَائِهَا، مُتَوَجِّهِینَ بِهَا اِلَی الْبَصْرَةِ، فَحَبَسَا نِسَاءَ هُمَا فِی بُیُوتِهِمَا، وَ اَبْرَزَا حَبِیس رَسُولِ اللهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله) لَهُمَا وَ لِغَیْرِهِمَا، فِی جَیْش مَا مِنْهُمْ رَجُلٌ اِلاَّ وَ قَدْ اَعْطَانِی الطَّاعَةَ، وَ سَمَحَ لِی بِالْبَیْعَةِ، طَائِعاً غَیْرَ مُکْرَه، فَقَدِمُوا عَلَی عَامِلِی بِهَا وَ خُزَّانِ بَیْتِ مَالِ الْمُسْلِمِینَ وَ غَیْرهِمْ مِنْ اَهْلِها، فَقَتَلُژوا طَائِفَةً صَبْراً، وَ طَائِفَةً غَدْراً. فَوَ اللهِ لَوْ لَمْ یُصیبُوا مِنَ الْمُسْلِمینَ اِلاَّ رَجُلاً وَاحِداً مُعْتَمِدِینَ لِقَتْلِهِ، بِلاَ جُرْم جَرَّهُ، لَحَلَّ لی قَتْلُ ذلِکَ الْجَیْشِ کُلِّهِ، اِذْ حَضَروهُ فَلَمْ یُنْکِروا»؛
«از مکّه بیرون آمدند، حرم رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) را با خود همچون خریدن کنیز، می‌کشیدند. او را رو به طرف بصره بردند. زنان خویش را در خانه‌ها نگاه داشتند ولی زن رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) که لازم بود در خانه‌اش بماند، در جلو چشمان خود و دیگران ظاهر کردند ... عدّه‌ای را جبرا و عدّه‌ای را به حیله کشتند، به خدا قسم اگر فقط یک نفر مسلمان را به عمد می‌کشتند بدون گناهی که آن‌را با خود کشیده، کشتن همه آن لشکر برای من حلال بود که کشته شدن‌ مسلمان را با چشم خود دیده و دم نزدند».
این واژه ۱۷ ‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۲۱۰.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۲۴۴.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۳۸۱، خطبه ۱۷۲.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۰۳، خطبه ۱۶۷.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۴۷، خطبه۱۷۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۷۹.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۰۶.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۰۷.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۴۹۴.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۱۳۲.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۳۰۸.    
۱۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۹۰، حکمت ۴۵۴.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۲۸۴، خطبه ۱۲۵.    
۱۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۶۴۷، نامه ۳۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جرر»، ج۱، ص۲۱۰-۲۱۱.    






جعبه ابزار