• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جَراد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جَراد (به فتح جیم) از واژگان قرآن کریم به معنای ملخ است.



جَراد به معنی ملخ است.


به مواردی از جَراد که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - الْجَرادَ (آیه ۱۳۳ سوره اعراف)

(فَاَرْسَلْنا عَلَیْهِمُ الطُّوفانَ وَ الْجَرادَ وَ الْقُمَّلَ وَ الضَّفادِعَ وَ الدَّمَ آیاتٍ مُفَصَّلاتٍ)
(سپس بلاها را پشت سر هم بر آنها نازل كرديم: طوفان‌و ملخ و آفت گياهى و قورباغه‌ها و خون را- كه نشانه‌هايى از هم جدا بودند- بر آنها فرستاديم.)
این پنج مورد از معجزات نه گانه حضرت موسی است که در «تسع» شمرده شده از جمله ملخ آمد و مزارع و اشجارشان را خورد که نزدیک بود از هستی ساقط شوند و از جمله طوفان و سیل و قورباغه‌ها بودند که همه جا را پر کرده و زندگی را تنگ نمودند و شپشه و به نقل بعضی ملخ‌های کوچک و بی‌پر از آن جمله بود و نیز خون که گفته‌اند رنگ آب‌ها سرخ شد و مانند خون گردید. در تورات فعلی نیز در سفر خروج باب ۱۰ این بلاها به تفصیل ذکر شده است.
ناگفته نماند به زمینی که همه‌ چیزش خورده شده و خالی مانده مجروده گویند.
راغب گوید: جایز است بگوئیم معنای اصلی کلمه جراد است و مجروده (ملخ خورده) و جرد الارض از آن مشتق است و ممکن است بگوئیم ملخ را از آن جهت جراد گویند که زمین را می‌خورد و خالی می‌گذارد.


۲.۲ - جَرادٌ (آیه ۷ سوره قمر)

(یَخْرُجُونَ مِنَ الْاَجْداثِ کَاَنَّهُمْ‌ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ)
«از قبرها خارج می‌شوند گویی ملخ‌های پراکنده‌اند.»
ظاهر آن است که این تشبیه زنده شدن و خروج از قبرهاست چنان‌که می‌دانیم ملخ دم خود را زیر خاک می‌کند و تخم می‌گذارد بعد از چندی تخم‌ها مبدّل به کرم شده سپس تغییر شکل می‌دهند و مبدّل به پروانه و بعد ملخ می‌شوند.



تخمک‌گذاری ملخ‌ها به صورت است که ملخ‌های بی‌شماری به یک محلّ نسبتا وسیعی آمده سر دم خود را زیر خاک کرده و تخم‌گذاری نموده و می‌روند، بعد از رفتن آنها، به تدریج کرم‌هایی از خاک سر بر می‌آورند یکی از اینجا و یکی از آنجا، در فاصله کمی تمام آن زمین پر از کرم می‌شود، آنگاه مبدّل به پروانه و سپس به ملخ مبدّل می‌شوند و تمام آن محلّ پر از ملخ می‌گردد. ذرّات ابدان انسان‌ها نیز در بهار قیامت همچون تخم‌های ملخ به تدریج به انسان‌ها مبدّل شده و زمین را پر خواهند کرد.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۹۱.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۳.    
۴. اعراف/سوره۷، آیه۱۳۳.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۶۶.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۲۹۱.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۲۲۷.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۲۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۲۰.    
۱۰. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۹۱.    
۱۱. قمر/سوره۵۴، آیه۷.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۹۳.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۵۸.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۸.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۸۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «جراد»، ج۲، ص۲۵-۲۶.    






جعبه ابزار