جَحیم (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَحیم (به فتح جیم) و
جَحَم (به فتح جیم و حاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای آتش بزرگ است.
این واژه ۲۶ بار در
قرآن کریم به کار رفته است.
همه درباره آتش آخرت است فقط یک مورد درباره دنیاست و آن در قضیّه
حضرت ابراهیم (علیه‌السّلام) است.
جَحَم و
جَحِیم به معنای آتش بزرگ است.
در
قاموس گوید: هر آتش شدید الاشتعال و هر آتشی که بعض آن بالای بعضی است و هر آتش بزرگی که در گودال بزرگی است و مکان بسیار گرم.
صحاح نیز مانند قاموس در آتش بزرگ قید محل بزرگ را ذکر می‌کند و عبارت هر دو کتاب این است.
«الْجَحِیمُ کُلُّ نارٍ عَظِیمَةٍ فِی مَهْواةٍ.» ناگفته نماند: جحیم از نام‌های آتش آخرت است و قهرا به واسطه بزرگی و کثرت اشتعال جحیم نام گرفته و ممکن است آن را به معنی مکان بسیار گرم بدانیم چنان‌که قاموس گفته است در این صورت نام جهنّم است.
به مواردی از
جَحیم که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ...فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ) «گفتند برای او بنائی بسازید و او را در آتش بزرگ افکنید خواستند درباره او حیله‌ای کنند مغلوبشان کردیم.»
(وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ) «آنان که
کفر ورزیدند و آیات ما را تکذیب کردند آنها یاران آتش بزرگ‌اند.»
واژه جحیم ۲۶ بار در
قرآن مجید آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «جحیم»، ج۲، ص۱۹-۲۰.
