• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جَبْن (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جَبْن (به فتح جیم و سکون باء) از واژگان قرآن کریم به معنای طرف پیشانی است.
جَبین (به فتح جیم و کسر باء) است که به همان معنا می‌باشد.
جِبْهِه (به کسر جیم و سکون باء) به معنای وسط پیشانی است.
جَبینان (به فتح جیم و کسر باء) به معنای دو طرف پیشانی است.



جَبْن و جَبین به معنای طرف پيشانى است.
وسط پيشانى را جبهه و دو طرف آن را جبينان گويند.


به موردی جَبْن از که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - لِلْجَبِينِ‌ (آیه ۱۰۳ سوره صافات)

(فَلَمَّا أَسْلَما وَ تَلَّهُ‌ لِلْجَبِينِ‌)
«چون هر دو تسليم شدند و او را به طرف پيشانى به زمین خوابانيد.»
آیه در خصوص حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل (عليهم‌السلام) است.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص ۱۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۱۸۶.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۲۴.    
۴. صافات/سوره۳۷، آیه۱۰۳.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۳۱.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۵۲.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۵-۲۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۳۲۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «جبن»، ج۲، ص۱۵.    






جعبه ابزار