تُؤْوی (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تُؤْوِی: (وَ تُؤْوی اِلَیْکَ) «تُؤْوِی» از مادّه «
ایواء»
به معنای کسی را نزد خود جای دادن است.
(تُرْجِي مَن تَشَاء مِنْهُنَّ وَ تُؤْوِي إِلَيْكَ مَن تَشَاء وَ مَنِ ابْتَغَيْتَ مِمَّنْ عَزَلْتَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكَ ذَلِكَ أَدْنَى أَن تَقَرَّ أَعْيُنُهُنَّ وَ لَا يَحْزَنَّ وَ يَرْضَيْنَ بِمَا آتَيْتَهُنَّ كُلُّهُنَّ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَ كَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَلِيمًا) (موعد هر يك از آنان (همسرانت) را بخواهى مى‌توانى به تأخير اندازى، و هر كدام را بخواهى نزد خود جاى دهى؛ و هرگاه بعضى‌از آنان را كه بركنار ساخته‌اى بخواهى نزد خود جاى دهى، گناهى بر تو نيست؛ اين
حکم الهی براى روشنى چشم آنان، و اينكه غمگين نباشند و همگى به آنچه به آنان مى‌دهى راضى شوند نزديكتر است؛ و
خدا آنچه را در دل‌هاى شماست مى‌داند، و خداوند دانا و داراى
حلم است از مصالح بندگان خود باخبر است، و در
کیفر آنها عجله نمى‌كند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه تؤوى از ايواء است، كه به معناى اسكان دادن در مكان مى‌آيد، و اين نيز كنايه است از پذيرفتن و به خود نزديك كردن.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تُؤْوِی»، ص۱۴۸-۱۴۹.
