• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تُؤْویه (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: تُؤْویه (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: اوی (مفردات‌قرآن)، اوی (مفردات‌نهج‌البلاغه)، ایواء.


تُؤْوِیْه: (فَصیلَتِهِ الَّتی‌ تُؤِیهِ)
[۱] معارج/سوره۷۰، آیه۱۳.    

«تُؤْوِیْه» از مادّه‌ «ایواء»
[۲] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۰۳.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۶.    
به معنای انضمام کردن چیزی به دیگری است، سپس به معنای پناه دادن به کار رفته است.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۳۳.    



(وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْويهِ)
[۵] معارج/سوره۷۰، آیه۱۳.    
(و قبيله‌اش را كه از او حمايت مى‌كرد،)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۹.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: (وَ فَصِيلَتِهِ) كه عشيره نزديك او بودند، (الَّتِي تُؤْوِيهِ)، و او را از خود و متصل به خود مى‌دانستند.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۲.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۰.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۱۱.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۳۴.    
)

۱. ↑ معارج/سوره۷۰، آیه۱۳.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۰۳.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۶.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۳۳.    
۵. ↑ معارج/سوره۷۰، آیه۱۳.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۹.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۲.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۰.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۱۱.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۳۴.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تُؤْوِیْه»، ص۱۴۹.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره معارج | لغات قرآن
جعبه ابزار