• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَلّ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: تَلَّهُ (لغات‌قرآن).
دیگر کاربردها: تل (ابهام‌زدایی).


تَلّ (به فتح تاء و تشدید لام) از واژگان قرآن کریم به معنای انداختن و ساقط کردن بر روی تپه است.
جمع آن‌ تِلال‌ (به کسر تاء) است.
تَلّ به معنای مکان مرتفع و تپّه نیز آمده است.



تَلّ به معنای انداختن و ساقط کردن بر روی تپه است.
جمع آن‌ تِلال‌ (به کسر تاء) است.
تَلّ به معنای مکان مرتفع و تپّه نیز آمده است.
گویند: «تَلَّهُ‌» یعنی او را به تپّه ساقط کرد.
پس معنای مصدری آن‌ انداختن، ساقط کردن و بر زمین زدن است و نیز تلّ به معنی تپّه آمده و جمع آن‌ تِلَال‌ است.


به موردی از تَلّ که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - تَلَّهُ‌ (آیه ۱۰۳ سوره صافات)

(فَلَمَّا اَسْلَما وَ تَلَّهُ‌ لِلْجَبِینِ‌)
«چون ابراهیم و پسرش به امر خدا تسلیم شدند و او را به پیشانی در تلّ‌ انداخت، (خوابانید).»
راغب گوید اصل تلّ به معنی مکان مرتفع است‌، «تَلَّهُ‌ لِلْجَبِینِ» یعنی او را بر تلّ‌ انداخت، مثل «تَرَّبَهُ» به معنای او را به خاک‌ انداخت.
ولی مجمع البیان، قاموس و اقرب الموارد معنای اوّلی آن را به خاک‌ انداختن گفته‌اند.
بنابراین معنی‌ (تَلَّهُ‌ لِلْجَبِینِ) این است که او را به پیشانی در زمین‌ انداخت، یا گذاشت؛ و دیگر، در تلّ خوابانید، معنی نمی‌دهد.
در صحاح گفته: (تَلَّهُ‌ لِلْجَبِینِ) یعنی او را به زمین‌ انداخت.
طبرسی فرموده‌ (تَلَّهُ‌ لِلْجَبِینِ) او را بر پیشانی خواباند.



۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۷۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۶۷.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۳۲۸.    
۴. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۳۲۸.    
۵. صافات/سوره۳۷، آیه۱۰۳.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سید محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۳۱.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۵۲.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۰۷.    
۱۰. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۶۷.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۲.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۰۵.    
۱۳. فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۳، ص۳۴۰.    
۱۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۳۰۴.    
۱۵. جوهری، ابونصر، الصحاح، ج۴، ص۱۶۴۵.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۶.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۰۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «تل»، ج۱، ص۲۷۸.    






جعبه ابزار