• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَخُونُوا (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: تَخُونُوا (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: خون (مفردات‌قرآن)، خون (مفردات‌نهج‌البلاغه)، خیانت.


تَخُونُوا: (لا تَخُونُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ)
[۱] انفال/سوره۸، آیه۲۷.    

«تَخُونُوا» در اصل‌ «لا تَخُونُوا» است که‌ «لا» به قرینه جمله سابق حذف گردیده است.
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۳۰۵.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۴۴.    
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۷، ص۱۷۳.    



(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَخُونُواْ اللّهَ وَ الرَّسُولَ وَ تَخُونُواْ أَمَانَاتِكُمْ وَ أَنتُمْ تَعْلَمُونَ)
[۵] انفال/سوره۸، آیه۲۷.    
(ای کسانی که ایمان آورده‌اید! به خدا و پیامبر خیانت نکنید؛ و نیز در امانت‌های خود خیانت روا مدارید، در حالی‌که می‌دانید این کار، گناه بزرگی است.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۸۰.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: خیانت به معنای نقض امانت و امانت عبارت است از اینکه بوسیله عهد و یا وصیت و امثال آن، امنیت حقی از حقوق حفظ شود.
راغب در مفردات خود می‌گوید: خیانت و نفاق به یک معنا است، ولی خیانت گفته می‌شود به اعتبار عهد و امانت، و نفاق گفته می‌شود به اعتبار دین و لیکن در استعمال، هر دو لفظ در هر دو معنا استعمال می‌شود. پس خیانت به معنای مخالفت نهانی با حقی از حقایق و شکستن پیمان آن است، مثلا گفته می‌شود: خنت فلانا- عهد فلانی را شکستم و خنت امانة فلان- امانت فلانی را خیانت کردم یعنی پیمانی را که با او داشتم در خفا نقض کردم، و به همین معنا است آیه شریفه‌ (لا تَخُونُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ وَ تَخُونُوا اَماناتِکُمْ.)
[۷] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۳۰۵.    

و جمله‌ (وَ تَخُونُوا اَماناتِکُمْ) جایز است که مجزوم و معطوف بر تخونوا ی سابق باشد، در این صورت معنایش و لا تخونوا اماناتکم: به امانت‌های خود خیانت مکنید می‌باشد. و نیز جایز است که منصوب به ان مقدر باشد و تقدیر آن و ان تخونوا اماناتکم است، مؤید وجه دوم جمله‌ (وَ اَنْتُمْ تَعْلَمُونَ) می‌باشد که بعد از آن ذکر شده است، چون اگر نکته‌ای در کار نمی‌بود و تقدیر کلام و لا تخونوا می‌شد، ذکر و انتم تعلمون بی فایده بنظر می‌رسید، برای اینکه هر چند خیانت در صورتی متعلق نهی تحریمی می‌شود که برای مکلف معلوم باشد، و در صورت جهل به آن و جهل به حکم حرمت متعلق نهی‌ است برای اینکه نه ظاهر لفظ آیه و نه سیاق آن هیچ دلالتی بر این معانی ندارد.
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۶۸.    
[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۵۴.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۱۹۸.    
[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۴۵۶.    
)

۱. ↑ انفال/سوره۸، آیه۲۷.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۳۰۵.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۴۴.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۷، ص۱۷۳.    
۵. ↑ انفال/سوره۸، آیه۲۷.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۸۰.    
۷. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۳۰۵.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۶۸.    
۹. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۵۴.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۱۹۸.    
۱۱. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۴۵۶.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَخُونُوا»، ص۱۲۴.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره انفال | لغات قرآن
جعبه ابزار