توبه انصار (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
غزوه تبوک برخی از
انصار دلهایشان به لغزش افتاد، و میخواستند از میدان
جنگ بازگردند، که
توبه کردند، و توبه آنها از سوی
خدا مورد قبول واقع شد.
انصار در پی لغزش قلبی برخی از آنان در
غزوه تبوک توبه کردند:
لقد تاب الله علی النبی... والانصار الذین اتبعوه فی ساعة العسرة من بعد ما کاد یزیغ قلوب فریق منهم ثم تاب علیهم انه بهم
رء
وف رحیم. «مسلما
خداوند رحمت خود را شامل حال
پیامبر و
مهاجران و
انصار، که در
زمان عسرت و شدت (در جنگ تبوک) از او پیروی کردند، نمود بعد از آنکه نزدیک بود دلهای گروهی از آنها، از
حق منحرف شود (و از میدان جنگ بازگردند) سپس خدا توبه آنها را پذیرفت، که او نسبت به آنان
مهربان و
رحیم است»
این لطف الهی به آسانی شامل حال آنها نشد، بلکه آن به هنگامی بود که این سه نفر (
کعب بن مالک و
مرارة بن ربیع و
هلال بن امیة) در محاصره شدید اجتماعی قرار گرفتند، و مردم همگی با آنها قطع رابطه کردند، " و آن چنان که
زمین با همه وسعتش بر آنها تنگ شد" (حتی اذا ضاقت علیهم الارض بما رحبت).
و سینه آنها چنان از اندوه آکنده شد که گویی" جایی در وجود خویش برای خود نمی یافتند" تا آنجا که خود آنها نیز از یکدیگر قطع رابطه کردند (و ضاقت علیهم انفسهم).
و به این ترتیب همه راهها به روی آنها بسته شد، " و یقین پیدا کردند که پناهگاهی از
خشم خدا جز از طریق بازگشت به سوی او نیست (و ظنوا ان لا ملجا من الله الا الیه).
بار دیگر رحمت خدا به سراغ آنان آمد، و توبه و بازگشت حقیقی و خالصانه را بر آنان آسان ساخت، تا توبه کنند" (ثم تاب علیهم لیتوبوا). چرا که" خداوند توبه پذیر و رحیم است" (ان الله هو التواب الرحیم).
توبه انصار از سوی خدا مورد قبول واقع شد:
لقد تاب الله علی النبی... والانصار الذین اتبعوه فی ساعة العسرة من بعد ما کاد یزیغ قلوب فریق منهم ثم تاب علیهم انه بهم
رء
وف رحیم. «مسلما خداوند رحمت خود را شامل حال پیامبر و مهاجران و انصار، که در زمان عسرت و شدت (در جنگ تبوک) از او پیروی کردند، نمود بعد از آنکه نزدیک بود دلهای گروهی از آنها، از حق منحرف شود (و از میدان جنگ بازگردند) سپس خدا توبه آنها را پذیرفت، که او نسبت به آنان مهربان و رحیم است»
اما بازگشت خدا به آن سه نفر، از این قرار بود که وقتی کارشان به سختی کشید و
زمین با همه وسعتش برایشان تنگ شد، و دیدند که احدی از مردم با ایشان حرف نمیزنند و
سلام و علیک نمی کنند، و حتی
زن و فرزندشان هم با ایشان حرف نمی زنند، و خلاصه یک نفر
انسان که با آنها انس بگیرد وجود ندارد، و هر که هست مامور به خودداری از سلام و کلام است، آن وقت تعیین کردند که جز خدا و توبه به درگاه او دیگر پناهگاهی نیست، و چون چنین شد، خداوند نیز با رحمت خود به ایشان بازگشت فرمود، تا ایشان توبه کنند و او قبول فرماید که او که همانا او تواب- بسیار به بندگانش بازگشت می کند تا به ایشان ترحم نموده، برای توبه کردن
هدایت نموده و برای توبه توفیقشان می دهد، و آن گاه توبه شان را می پذیرد- و نسبت به
مؤمنین رحیم و مهربان است.
مقصود از توبه بر
رسول خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلّم صرف بازگشت خدا بسوی اوست برحمت خودش، و مقصود از بازگشت نمودن به رحمت، بازگشت به امت اوست به رحمت، پس در حقیقت توبه بر رسول خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلّم توبه بر امت او است، و او واسطه در نازل شدن رحمت خدا و خیرات و برکات بسوی امتش است.
و نیز از فضل و کرمی که نسبت به رسول گرامیش دارد این است که هر وقت اسم امت و یا صحابه اش به خیر برده شود، اول اسم شریف او را در صدر کلام قرار میدهد هر چند مطلب راجع به امت باشد.
پیروی انصار از پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلّم در وضعی دشوار، عامل پذیرش توبه آنان بود:
لقد تاب الله علی النبی والمهـجرین والانصار الذین اتبعوه فی ساعة العسرة من بعد ما کاد یزیغ قلوب فریق منهم ثم تاب علیهم انه بهم
رء
وف رحیم. «مسلما خداوند رحمت خود را شامل حال پیامبر و مهاجران و انصار، که در زمان عسرت و شدت (در جنگ تبوک) از او پیروی کردند، نمود بعد از آنکه نزدیک بود دلهای گروهی از آنها، از حق منحرف شود (و از میدان جنگ بازگردند) سپس خدا توبه آنها را پذیرفت، که او نسبت به آنان مهربان و رحیم است»
رافت و رحمت گسترده الهی، منشا پذیرش توبه انصار گردید:
لقد تاب الله علی النبی والمهـجرین والانصار الذین اتبعوه فی ساعة العسرة من بعد ما کاد یزیغ قلوب فریق منهم ثم تاب علیهم انه بهم
رء
وف رحیم. «مسلما خداوند رحمت خود را شامل حال پیامبر و مهاجران و انصار، که در زمان عسرت و شدت (در جنگ تبوک) از او پیروی کردند، نمود بعد از آنکه نزدیک بود دلهای گروهی از آنها، از حق منحرف شود (و از میدان جنگ بازگردند) سپس خدا توبه آنها را پذیرفت، که او نسبت به آنان مهربان و رحیم است»
این
آیات نیز هم چنان از
جنگ تبوک و مطالب گوناگونی که پیرامون این رویداد بزرگ اسلامی به وقوع پیوست، سخن می گوید.
در نخستین
آیه اشاره به شمول
رحمت بی پایان پروردگار نسبت به پیامبر و مهاجرین و انصار در آن لحظات حساس کرده، می گوید: " رحمت خدا شامل حال پیامبر ص و مهاجران و انصار، همانها که در موقع شدت و بحرانی از او پیروی کردند، شد" (لقد تاب الله علی النبی و المهاجرین و الانصار الذین اتبعوه فی ساعة العسرة). سپس اضافه می کند: " این شمول رحمت الهی به هنگامی بود که بر اثر شدت حوادث و فشار ناراحتیها نزدیک بود گروهی از مسلمانان از جاده حق باز گردند" (و تصمیم به مراجعت از تبوک بگیرند) (من بعد ما کاد یزیغ قلوب فریق منهم).
دگر بار تاکید می کند که" بعد از این ماجرا،
خداوند رحمت خود را شامل حال آنها ساخت، و توبه آنها را پذیرفت، زیرا او نسبت به
مؤمنان مهربان و رحیم است" (ثم تاب علیهم انه بهم
رؤف رحیم).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۲۳۷، برگرفته از مقاله «توبه انصار».