تهدید شدن ملکهسبأ و اشراف وى از سوى سلیمان علیهالسلام به تبعید و آوارگی، در صورت تسلیم نشدن آنان: «انَّهُ مِن سُلَيمنَ وانَّهُ بِسمِ اللَّهِ الرَّحمنِ الرَّحيم• الّا تَعلوا عَلَىَّ وأتونى مُسلِمين• ارجِع الَيهِم فَلَنَأتِيَنَّهُم بِجُنودٍ لا قِبَلَ لَهُم بِها ولَنُخرِجَنَّهُم مِنها اذِلَّةً وهُم صغِرون؛
اين نامه از سليمان است و چنين ميباشد: به نام خداوند بخشندهمهربان. توصيه من اين است برتري جوئي نسبت به من نكنيد و به سوي من آئيد در حالي كه تسليم حق هستيد. به سوي آنها بازگرد (و اعلام كن) با لشكرهائي به سراغ آنها ميآئيم كه قدرت مقابله با آن را نداشته باشند، و آنها را از آن (سرزمين آباد) به صورت ذلیلان و در عين حقارت بيرون ميرانيم.»