تفریح
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خوش گذرانی
را تفریح گویند و از آن به مناسبت در باب
صلات
نام برده شده است.
فهرست مندرجات
۱ - حکم تفریح
۲ - پانویس
۳ - منبع
۱ - حکم تفریح
[
ویرایش
]
تفریح کردن
بنفسه
امری
مباح
است مگر آنکه با کارهای
حرام
در
شرع
مقدّس، مانند تفریح با
آلات لهو
قمار
بازی و غیر آن توأم گردد.
از آنجا که
حکم اوّلی
تفریح
جواز
و
اباحه
است،
سفر
حتّی به قصد
خوشگذرانی
و
شادمانی
موجب
قصر نماز
میشود،
[۱]
العروة الوثقی، ج۲، ص۱۲۷.
مگر سفر به قصد
شکار
ـ در فرضی که غرض از شکار صرف تفریح باشد و نه تأمین نیاز
زندگی
ـ که
نماز
در آن تمام است.
برخی چنین سفری را از مصادیق
سفر معصیت
دانستهاند.
[۲]
العروة الوثقی، ج۲، ص۱۲۴.
[۳]
جواهر الکلام، ج۱۴، ص۲۶۲-۲۵۷.
۲ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
العروة الوثقی، ج۲، ص۱۲۷.
۲.
↑
العروة الوثقی، ج۲، ص۱۲۴.
۳.
↑
جواهر الکلام، ج۱۴، ص۲۶۲-۲۵۷.
۳ - منبع
[
ویرایش
]
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۲، ص۵۵۹.
ردههای این صفحه :
اخلاق اسلامی
|
نشاط و شادی
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری