تشبیه به اذیت‌کنندگان موسی (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

در سوره احزاب به ممنوع شدن مؤمنان از آزار رساندن به پیامبر همچون بنی اسرائیل اشاره شده است.

---

در سوره احزاب به ممنوع شدن مؤمنان از تهمت زدن به پیامبر -صلی الله علیه و آله وسلم- اشاره شده و آن را به آزار رساندن قوم موسی ( بنی اسرائیل) به وی تشبیه کرده است:
یـایها الذین ءامنوا لا تکونوا کالذین ءاذوا موسی فبراه الله مما قالوا و کان عند الله وجیهـا. «ای کسانی که ایمان آورده‌اید مانند کسانی مباشید که موسی را (با اتهام خود) آزار دادند و خدا او را از آنچه گفتند مبرا ساخت و نزد خدا آبرومند بود.»

۱.۱ - نهی از آزار نبی

در این آیه مؤمنین را نهی می‌فرماید از اینکه مانند بعضی از بنی اسرائیل باشند، و با پیغمبرشان عملی انجام دهند که آنان انجام دادند، یعنی پیغمبرشان را اذیت کنند.
و مراد از این اذیت مطلق آزارهای زبانی، و یا عملی نیست، گرچه مطلق آزار پیامبران حرام و مورد نهی است، ولی در خصوص آیه به قرینه جمله" فبراه الله- خدا تبرئه‌اش کرد" مراد آزار از ناحیه تهمت و افتراء است، چون این اذیت است که رفع آن محتاج به تبرئه خدایی است.
و شاید علت اینکه از بیان آزار بنی اسرائیل نسبت به موسی -علیه السلام- سکوت کرد، و نفرموده که آزارشان چه بوده، مضمون آن حدیث را تایید کند، که فرمود: بنی اسرائیل این تهمت را به موسی زدند، که وی آنچه مردان دارند ندارد، و خدا هم موسی را از این تهمت تبرئه کرد، و به زودی حدیث مزبور از نظر خواننده عزیز خواهد گذشت.
و اما در خصوص رسول گرامی اسلام، و اینکه تهمتی که به وی زدند چه بوده؟
بهترین وجهی که ذکر کرده‌اند این است که آیه شریفه اشاره است به تهمتهایی که به آن جناب در خصوص داستان زید و زینب زدند، و بعید نیست که چنین باشد، چون در روایات بسیاری که در این قصه وارد شده، مطالبی است که با قداست ساحت رسول خدا -صلی الله علیه وآله- مناسبت ندارند.
"و کان عند الله وجیها"- یعنی او نزد خدا صاحب جاه و آبرو، و مقام و منزلت بود، و این جمله علاوه بر اینکه به طور اجمال مشتمل بر تبرئه موسی است، تبرئه را نیز تعلیل می‌کند، و بیان می‌نماید که چرا خدا او را تبرئه کرده، و این آیه و آیه بعدش نوعی اتصال به آیه قبل دارد، که از ایذای پیغمبر نهی می‌کرد.

---