با گسترشاسلام در شبه قاره هند و پاکستان، ضرورت ترجمه قرآن احساس میشد؛ لذا علمای آن دیار بر آن شدند تا قرآن را به نحوی ترجمه کنند که خاص و عام بتوانند از آن بهره مند شوند، و این مهم صورت گرفت؛
اما نخستین ترجمه اردو به شکل ابتدایی بود. در آن زمان، اردو را هندی میگفتند. ترجمههای اردوی قرآن عمدتا کمی پیش از دوره حرکت آزادی خواهی در هند شروع شده است.
ترجمه شاه رفیع الله دهلوی در سال ۱۱۹۰ ق: ۱۷۷۶م نخستین ترجمه معانی قرآنی به زبان اردو است که برای نخستین بار در سال ۱۸۴۰م در کلکته چاپ شده است. درپی آن، ترجمه دیگری از برادرش شاه عبدالقادر (متوفای ۱۲۰۵ ق ۱۷۹۰ م) صورت گرفت که برای اولین بار در سال ۱۸۲۹م در دهلی چاپ شد.