تخلیل
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تخلیل به دو معنامی باشد یکی داخل
کردن انگشتان درون موها و یکی نگه داشتن
شراب برای درست
کردن سرکه است .
تخليل یعنی داخل
كردن چيزى درون چيزى ديگر و
سرکه درست
كردن است.
از مصاديق
تخليل به معناى اوّل
تخليل مو-به داخل
كردن انگشتان در ميان موها-،
تخليل انگشتان -فرو بردن
انگشت ان دو دست درون يكديگر- و
تخليل دندان -
خلال كردن دندانها- مىباشد كه در باب
طهارت و
اطعمه و
اشربه از آن سخن رفته است.
در وضو
تخليل مو هاى صورت- اعم از
محاسن،
شارب و
ابرو- جهت رساندن
آب به
پوست واجب نيست و
شستن ظاهر كفايت مى كند مگر آنكه موى صورت كم باشد به گونه اى كه
پوست، پيدا باشد و
مو ها بر پوست
احاطه نداشته باشند كه در اين صورت، شستن پوست
وتخليل- در صورت نرسيدن آب بدون آن-
واجب است .
در حكم ياد شده فرقى بين مرد و زنى كه مو بر صورتش روييده نيست.
در
غسل، رساندن
آب به
پوست واجب است و در صورت توقّف اين امر بر
تخليل،
تخليل واجب خواهد بود. همچنين نسبت به ساير مواضع -مانند داخل گوشها، آن مقدار كه ديده مى شود- كه بدون
تخليل آب بدان نمى رسد؛
ليكن در صورت عدم
توقف بر
تخليل،
تخليل- به جهت
احتیاط در مواضعى مانند چهره در صورت وجود موى كم بر آن، زير
بغل،
ناف و زير
پستان هاى
زن-
مستحب است
خلال كردن دندانها بعد از غذا
مستحب است .
از
تخليل به معناى دوم در بابهاى
اجاره،
رهن،
غصب و
شهادات به مناسبت ياد شده است.
تهيّه و نگه داشتن
شراب براى
سرکه درست
كردن و نيز
کرایه دادن
مرکب براى
حمل آن بدين جهت،
جایز است.
به اين نوع
شراب، شراب
محترم گفته مى شود كه
اتلاف آن
حرام است و اگر كسى آن را
غصب كند
واجب است به صاحبش باز گرداند. بنابر قول منسوب به
مشهور در صورتى كه
غاصب آن را
تلف كرده باشد
ضامن نيست.
صرف نگهدارى
شراب موجب
فسق و در نتيجه عدم پذيرش
شهادت نگهدارنده نمى شود مگر آنكه محرز شود انگيزه وى از نگه داشتن شراب امر مشروعى همچون تبديل آن به
سرکه نبوده است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص ۳۹۶.
