تحیر قوم لوط (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خداوند درباره سرمست و متحیر بودن
قوم لوط به
جان پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم
سوگند یاد کرده است.
لعمرک انهم لفی سکرتهم یعمهون.(به جان تو سوگند، اینها در مستی خود سرگردانند (و
عقل و
شعور خود را از دست داده‌اند)!)
راغب در مفردات می‌گوید: کلمه" عمارت" ضد خرابی است، و" عمر" اسم مدت
عمارت و آبادی
بدن است، یعنی مدت
زندگی.
و چون معنای عمر، عمارت بدن به وسیله
روح است، قهرا معنایش غیر از معنای بقاء است، چون
بقاء ضد
فناء است و قید روح در آن نیست و بخاطر همین که قید روح در معنای بقاء نیست می‌بینیم که خدای تعالی را همواره به وصف بقاء توصیف می‌کنند و می‌گویند بقای
خدا، و نمی‌گویند عمر خدا، و اگر هم به کلمه عمر خدا تعبیر می‌کنند بسیار کم است.
خطاب در" لعمرک" خطاب به
رسول صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم
اسلام است، یعنی به بقای تو سوگند. و اینکه بعضی گفته‌اند خطاب مذکور خطاب ملائکه به لوط است و ملائکه به عمر لوط سوگند خورده‌اند اشتباه است، و از سیاق
آیه دلیلی بر گفته خود ندارند.
کلمه" یعمهون" از ماده" عمه" و به معنای تردد و سرگردانی است، و کلمه "
سجیل" به معنای
سنگ عذاب است، معنای آیه این است که: ای
محمد! به و بقای تو سوگند که قوم نامبرده در
مستی خود- که همان
غفلت از خدا و فرورفتگی در شهوات و
فحشاء و
منکر است- متردد بودند لا جرم صدای مهیب ایشان را گرفت در حالی که داشتند وارد بر
اشراق، و دمیدن
صبح می‌شدند، که ناگاه بالای شهرشان را پایین، و پایین را بالا کردیم، و شهر را یکباره زیر و رو نمودیم، و علاوه بر آن سنگی از سجیل بر آنان باراندیم.
آلودگی به
فحشا و
انحرافات جنسی، مایه مستی و سرگردانی قوم لوط بود.
وجآء اهل المدینة یستبشرون((از سوی دیگر،) اهل شهر (از ورود میهمانان با خبر شدند، و بطرف خانه
لوط) آمدند در حالی که شادمان بودند.)
لعمرک انهم لفی سکرتهم یعمهون.
رعایت تقوای قوم لوط، مانع گرفتاری آنان از افتادن در وادی
حیرت و سرگردانی بود.
واتقوا الله ولاتخزون(و از
خدا بترسید، و مرا شرمنده نسازید!»)
لعمرک انهم لفی سکرتهم یعمهون.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۴۳۸، برگرفته از مقاله «تحیر قوم لوط».
