تثليث به معنی بخش كردن، سه دانستن، سه بار انجام دادن است.تثليث گاه به معناى سه بخش كردن چيزى است، مانند تثليث قربانی (که در قربانی استحبابى مستحب و در قربانیواجب - مانند قربانیحج تمتّع- اختلاف است) و تثليث اشياء برحسب احکام و از آن جمله است تثليث مصطلح در مسیحیت كه به معناى سه دانستن خداوند يكتا است (که شرک و کفر است) و گاه به سه بار انجام دادن عملى اطلاق مى‌گردد مانند تثليث مضمضه و ذكر رکوع و سجود (که در این مثال ها تثلیث مستحب است).
تثليث گاه به معناى سه بخش كردن چيزى است، مانند تثليث قربانی و تثليث اشياء برحسب احکام و از آن جمله است تثليث مصطلح در مسیحیت كه به معناى سه دانستن خداوند يكتا است و گاه به سه بار انجام دادن عملى اطلاق مى‌گردد مانند تثليث مضمضه و ذكر رکوع و سجود. اين عنوان در فقه در بابهاى طهارت، صلات و حج به كار رفته است. در اصول فقه، مبحث اصول عملی نيز از تثليث اشياء بحث شده است.
بنابر قول به وجوب تثليث اگر بخشى را براى خود جدا نكند ضامن نيست هرچند گناه كرده است. همچنين -بنابر تصريح برخى- چنانچه قسمتى را براى هدیه جدا نكند و در نتيجه تمامى قربانی را به فقرا بدهد، ضامن نيست. برخى در اين صورت احتمال ضمان داده‌اند. ليكن اگر سهم فقرا را جدا نكند برخى تصريح به ضمان كرده‌اند.
اختلاف در وجوب يا استحباب تثليث در صورتى است كه قربانی به سبب کفّاره يا نذر و مانند آن واجب نشده باشد وگرنه -بنابر مشهور- تثليث آن جايز نيست و همه قربانی بايد به فقرا داده شود.
۲. تثليث در الوهیّت: تثليث مورد اعتقاد مسيحيان (اب، ابن و روح القدس) شرک و کفر است؛ زيرا مى‌گويند خداوند در عين وحدت و يگانگى، سه است و ذات یکتا را سه بخش كرده‌اند.
