• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بٰاطِنُ‌ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: باطن (مفردات‌قرآن)، باطن.


بٰاطِنُ‌:(وَ الظّاهِرُ وَ الْباطِنُ)
«بٰاطِنُ‌» (به کسر طاء) از به معنای پنهان است. باطن‌ از اسماء حسنی است به شرطی که با ظاهر یک جا گفته شود.
توصيف به ظاهر و باطن نيز تعبير ديگرى از احاطه وجودى او نسبت به همه چيز است، از همه چيز ظاهرتر است چرا كه آثارش همه جا را گرفته، و از همه چيز مخفى‌تر است چون كه ذاتش بر كسى روشن نيست.



به موردی از کاربرد «بَطَنَ‌» در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - بٰاطِنُ‌ (آیه ۳ سوره حدید)

(هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظّاهِرُ وَ الْباطِنُ وَ هُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَليمٌ) «اوست اوّل و آخر و پیدا و پنهان ؛ و او به هر چيز داناست.»

۱.۲ - بٰاطِنُ‌ در المیزان و مجمع‌البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: هر چيزى را كه ما ظاهر فرض كنيم خدا ظاهرتر از آن است به خاطر احاطه‌اى كه قدرتش بر آن چيز دارد، و چون احاطه دارد پس از جهت ظهور هم مافوق آن است، پس خدا ظاهر است، نه آن چيزى كه ما ظاهرش فرض كرديم، و همچنين هر چيزى كه باطن فرض شود خدا به خاطر احاطه قدرتش بر آن باطن‌تر از آن است، و ما وراى آن قرار دارد، چون او است كه آن چيز را باطن كرده، پس باطن هم‌ خداست، نه آن چيزى كه ما باطنش فرض كرديم، پس معلوم شد كه خدا اول و آخر و ظاهر و باطن على الاطلاق است، و از اين صفات آن‌چه در غير خدا هست نسبى است نه على الاطلاق‌.

۱. حدید/سوره۵۷، آیه۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۳۰.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۱۵.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۲۹۸.    
۵. حدید/سوره۵۷، آیه۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۷.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۵۳.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۴۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۹۸.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۴۷.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «باطن»، ج۱، ص ۲۱۱.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره حدید | لغات قرآن




جعبه ابزار