بِیَع (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بِیَع: (لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ وَ بِیَعٌ)«بِیَع» جمع
«بِیْعة» به معنای «معبد نصارا» است
که «
کنیسه» یا «
کلیسا» نیز به آن گفته می‌شود.
(الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَلَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ) (همانها که از خانه‌ها و شهر خود، به ناحق رانده شدند، و گناهی نداشتند جز این‌که می‌گفتند: «پروردگار ما، خدای یکتاست!» و اگر
خداوند بعضی از مردم را بوسیله بعضی دیگر دفع نکند، دیرها، و معابد
یهود و
نصاری، و مساجدی که نام خدا در آن بسیار برده می‌شود، ویران می‌گردد. و خداوند کسانی را که یاریِ او کنند و از آیینش دفاع نمایند یاری می‌کند؛ خداوند توانا و شکست‌ناپذیر است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه بیع جمع بیعة - به کسر با- است که نام معبد یهود و نصاری است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «بِیَع»، ص۱۱۰.
