بُعْثِر (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بُعْثِر (به ضم باء و سکون عین و کسر ثاء) یکی از
مفردات نهج البلاغه به معنای بازشدن و آشکار شدن است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در مورد برانگیخته شدن
انسان از
قبر در روز
قیامت از این واژه استفاده نموده است.
این کلمه یک‌بار در «
نهج‌البلاغه» آمده است.
بُعْثِر (به ضم باء و سکون عین) به معنای به معنای بازشدن و آشکار شدن آمده است.
موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) در مورد کیفیت برانگیخته شدن انسان از قبر در روز واپسین می‌فرماید:
«فَكَيْفَ بِكُمْ لَوْ تَناهَتْ بِكُمُ الاُْمورُ، و بُعْثِرَتِ الْقُبورُ؟!: (هُنالِكَ تَبْلو كُلُّ نَفْس ما أَسْلَفَتْ وَ رُدّوا إِلَى اللهِ مَوْلاهُمُ الْحَقِّ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانوا يفْتَرون.» «چگونه خواهيد بود آن‌گاه كه امور پايان پذيرد (و دوران
برزخ تمام شود)، مردگان از قبرها بر خيزند «آن‌جاست كه هر كس از آن‌چه از پيش فرستاده آگاه مى‌شود و به سوى خداوند كه مولا و سرپرست حقيقى همگان است، باز مى‌گردند و افتراها و سخن‌هاى نابجايى كه در دنيا دستاويزشان بود به دردشان نمى‌خورد.»
ظاهرا منظور روئیدن بدن‌ها و آشکار شدن آن‌ها است. چنان‌که در
قاموس قرآن مشروحاً آمده است.
این کلمه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بُعْثِرَ»، ص۱۴۴.
