بهشتی شدن با شهادت (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مؤمنانی که در برای
رضای خدا هجرت می‌کنند، و در راه
خدا می‌جنگند و می‌کشند و به
شهادت می‌رسند، در زمره
بهشتیان خواهند بود.
شهادت در راه خدا، از اسباب راهیابی به
بهشت است.
... فالذین... وقـتلوا وقتلوا لاکفرن عنهم سیـاتهم ولادخلنهم جنت تجری من تحتها الانهـر... «.... آنها که در راه
خدا هجرت کردند، و از خانه های خود بیرون رانده شدند و در راه من
آزار دیدند، و
جنگ کردند و کشته شدند، بیقین گناهانشان را می بخشم و آنها را در باغهای
بهشتی، که از زیر درختانش نهرها جاری است، وارد می کنم. این پاداشی است از طرف
خداوند و بهترین پاداشها نزد
پروردگار است.»
ان الله اشتری من المؤمنین انفسهم وامولهم بان لهم الجنة یقـتلون فی سبیل الله فیقتلون ویقتلون... «خداوند از
مؤمنان، جانها و اموالشان را خریداری کرده، که (در برابرش)
بهشت برای آنان باشد (به این گونه که:) در راه خدا پیکار می کنند، می کشند و کشته می شوند...»
در این دو
آیه مقام والای مجاهدان با
ایمان، با ذکر مثال جالبی، بیان شده است. در این مثال خداوند خود را
خریدار و مؤمنان را
فروشنده معرفی کرده، و می گوید "خداوند از مؤمنان جانها و اموالشان را خریداری می کند، و در برابر این
متاع،
بهشت را به آنان می دهد و از آنجا که در هر
معامله در حقیقت "پنج رکن اساسی" وجود دارد که عبارتند از خریدار، فروشنده، متاع،
قیمت و سند معامله، خداوند در این آیه به تمام این ارکان اشاره کرده است.
خودش را "خریدار" و مؤمنان را "فروشنده" و جانها و
اموال را "متاع" و
بهشت را "
ثمن" (بها) برای این معامله قرار داده است.
منتها طرز پرداخت این متاع را با تعبیر لطیفی چنین بیان می کند: " آنها در راه خدا پیکار می کنند، و
دشمنان حق را می کشند و یا در این راه کشته می شوند و شربت شهادت را می نوشند، در حقیقت دست خدا در میدان
جهاد برای تحویل گرفتن این متاع اعم از
جان، و یا اموالی که در جهاد مصرف می شود آماده است!.
والذین هاجروا فی سبیل الله ثم قتلوا او ماتوا لیرزقنهم الله رزقا حسنا وان الله لهو خیر الرزقین• لیدخلنهم مدخلا یرضونه وان الله لعلیم حلیم. «و کسانی که در راه خدا هجرت کردند، سپس کشته شدند یا به
مرگ طبیعی از
دنیا رفتند، خداوند به آنها روزی نیکویی می دهد که او بهترین روزی دهندگان است! خداوند آنان را در محلی وارد می کند که از آن خشنود خواهند بود و خداوند
دانا و بردبار است.»
"لیدخلنهم مدخلا یرضونه و ان الله لعلیم حلیم" این مدخل را که همان
بهشت است
توصیف کرده به اینکه "یرضونه- مایه خشنودی ایشان است" "رضاء" را هم مطلق آورده تا منتها درجه آنچه آدمی آرزویش می کند مشمول آن شود هم چنان که فرموده: لهم فیها ما یشاؤن.
. . و الذین قتلوا فی سبیل الله فلن یضل اعمــلهم «.... و کسانی که در راه خدا کشته شدند، خداوند هرگز اعمالشان را از بین نمی برد!» ویدخلهم الجنة عرفها لهم. «و آنها را در
بهشت (جاویدانش) که
اوصاف آن را برای آنان بازگو کرده وارد می کند.»
"و الذین قتلوا فی سبیل الله فلن یضل اعمالهم"- این گفتار در سیاق
شرط و
حکم در آن عمومی است، می فرماید: کسانی که در راه خدا و در جهاد و قتال با دشمنان
دین کشته می شوند، اعمال صالحشان که در راه خدا انجام داده اند هرگز باطل نمی شود.
بعضی گفته اند: مراد از جمله "و الذین قتلوا فی سبیل الله"،
شهیدان در
جنگ احد است. لیکن این سخن تخصیصی است بدون دلیل و سیاق آیه همانطور که گفتیم عمومی است.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۵۵۰، برگرفته از مقاله «شهادت».
