بهشتی شدن با توکل (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از صفات بارز
مؤمنان توکل کردن بر
خداوند است، که این صفت، عامل راهیابی به
بهشت است.
توکل بر
خداوند، عامل راهیابی به
بهشت است.
انما المؤمنون الذین... علی ربهم یتوکلون «
مؤمنان، تنها کسانی هستند که هر گاه نام
خدا برده شود، دلهاشان ترسان می‌گردد و هنگامی که
آیات او بر آنها خوانده می شود، ایمانشان فزونتر می گردد و تنها بر پروردگارشان توکل دارند.» اولـئک هم المؤمنون حقا لهم درجـت عند ربهم ومغفرة ورزق کریم. «(آری،) مؤمنان حقیقی آنها هستند برای آنان درجاتی (مهم) نزد پروردگارشان است و برای آنها، آمرزش و
روزی بی نقص و عیب است.»
سومین صفت بارز آنها (مومنان) این است که" تنها بر
پروردگار خویش تکیه و توکل می‌کنند" (و علی ربهم یتوکلون).
افق فکر آنها آن چنان بلند است که از تکیه کردن بر مخلوقات ضعیف و ناتوان هر قدر هم به ظاهر عظمت داشته باشند، ابا دارد، آنها
آب را از سرچشمه می گیرند و هر چه می خواهند و می طلبند، از
اقیانوس بی کران عالم هستی، از ذات پاک پروردگار می خواهند، روحشان بزرگ و سطح فکرشان بلند، و تکیه گاهشان تنها خدا است.
اشتباه نشود مفهوم توکل آن چنان که بعضی از تحریف کنندگان پنداشته اند، چشم پوشی از عالم اسباب و
دست و روی دست گذاشتن و به گوشه ای نشستن نیست، بلکه مفهومش خود سازی و بلند نظری و عدم وابستگی به این و آن و ژرف نگری است، استفاده از عالم اسباب
جهان طبیعت و حیات، عین توکل بر خدا است، زیرا هر تاثیری در این اسباب است به خواست خدا و طبق
اراده او است.
وقتی
ایمان انسان زیاد گشت و به حدی از کمال رسید که مقام پروردگارش را و موقعیت خود را شناخت، و به واقع مطلب پی برد، و فهمید که تمامی امور به دست خدای سبحان است، و او یگانه ربی است که تمام موجودات بسوی او بازگشت می کنند در این موقع بر خود حق و
واجب می داند که بر او توکل کرده و تابع اراده او شود، و او را در تمامی مهمات زندگی خود
وکیل خود گرفته به آنچه که او در مسیر زندگیش مقدر می کند رضا داده و بر طبق شرایع و احکامش عمل کند، اوامر و نواهیش را بکار بندد، و جمله" و علی ربهم یتوکلون" اشاره به همین معنا است.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۵۴۸، برگرفته از مقاله «توکل».
