بهجت (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بَهَج (به فتح باء و هاء) و
بَهْجت (به فتح باء و سکون هاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای
خوش منظر است که بیننده آن شاد میشود.
بَهَج و
بَهْجت به معنای
خوش منظر است که بیننده آن شاد میشود.
(فَاَنْبَتْنا بِهِ حَدائِقَ ذاتَ بَهْجَةٍ) «باغهای خرّم که سرور آور است با آن رویاندیم»
(وَ اَنْبَتَتْ مِنْ کُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ) «رویانید هر گیاه
خوش منظر و سرور آور را.»
فعل بهج را از باب قَطَعَ یقطع، شاد کردن و از باب علم یعلم شاد شدن و از باب کرم یکرم
خوش منظر شدن، گفتهاند.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بهج»، ج۱، ص۲۳۹.