بنی‌اسرائیل در عهد عتیق

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

وقایع بنی اسرائیل در عهد عتیق ، بویژه در سفر خروج ، بتفصیل آمده و کلمه اسرائیل در کتاب مقدس بیش از ۲۵۰۰ مرتبه تکرار شده است.

---

به روایت عهد عتیق، پس از تولد موسی و رشد وی در دربار فرعون ، و به مدین رفتن و ازدواج کردن او، وی از جانب خداوند یگانه ، یَهْوه ، مبعوث شد تا پسر و نخست زاده وی، اسرائیل، را نجات بخشد.

---

اما فرعون تسلیم دعوت وی نگردید، و حتی نزول بلاهای نُه‌‌گانه نیز ـ علاوه بر معجزات موسی ـ بر او اثر نکرد و نهایتاً در تعقیب بنی اسرائیل که به یاری موسی از مصر خارج شده بودند در رود اردن یا دریای سرخ غرق گردید.

---

بنی اسرائیل از راه صحرای بحر قلزم راهی کنعان شدند و استخوان‌های یوسف را به وصیت خود وی به همراه خویش بردند.

---

نزول « منّ و سلوی » برای ایشان، جوشیدن دوازده چشمه آب از صخره حوریب ، خطاب مستقیم خداوند و رؤیت جلال وی، میقات چهل شبانه روزه موسی با یهوه و الواح ده فرمان و گوساله پرستی از جمله وقایع مهم مذکور در تورات است.

---

خدا به سبب پرستش گوساله بر قوم خشم گرفت، و موسی به کشتار قوم فرمان داد.

---

گزارش تاریخ بنی اسرائیل در اسفار دیگر ادامه می‌یابد تا این‌که در پایانِ سفر تثنیه روایت از دنیا رفتن موسی در موآب ، کنار سرزمین کنعان، ذکر می‌شود.

---

اینان به سزای ناسپاسی خود، تا چهل سال پس از خروج از مصر اجازه ورود به سرزمین موعود را نیافتند و موسی تنها اجازه یافت تا سرزمین وعده داده شده به ابراهیم و اسحاق و یعقوب را ببیند و پس از آن چشم از دنیا فروبندد.
این گزارش در پنج سفر اول، تورات، آمده است.

---

ادامه حوادث این قوم در دو بخش دیگرِ عهد عتیق ، به نام « نبییم » و « کتوبیم »، ذکر می‌شود؛ از جمله جانشینی یوشع ، سکنای بنی اسرائیل در سرزمین موعود، دوره داوران ، عهد پادشاهان ، پادشاهی داوود و سلیمان ، تبعید پنجاه ساله بنی اسرائیل به بابل و بازگشت آنان به اورشلیم و ظهور انبیا در میان ایشان.

---

به طور خلاصه، می‌توان گزارش عهد عتیق را این‌گونه بیان کرد که موسی به عنوان بنیان‌گذار پرستش یهوه ، بنی اسرائیل را به حکم وی از مصر خارج کرد و به صحرای سینا آورد، اما این قوم به لوازم لطف خاص الهی عمل نکردند و میثاق‌ها را شکستند.
به این ترتیب، تاریخ آنان به صورت تاریخ متناوبی از نزول نعمت و بلا گردید.

---

درباره مشابهت‌های فراوان میان حوادث مذکور در قرآن و روایت سفر خروج عهد عتیق ، نظریات متفاوتی ابراز شده است.
بنابر نظر گویتین ترتیبِ ذکر این حوادث در قرآن مطابق با ترتیب تاریخی مذکور در سفر خروج است، و حتی کاربرد «بنی اسرائیل» به جای « اسرائیل » ـ که از نظر وی در میان عرب رایج بوده ـ متأثر از تعبیر «فرزندان اسرائیل» در این سفر است، در حالی که برخلاف وی، وات معتقد است که جزئیات فراوانی از داستان طفولیت به بعد موسی در قرآن به گونه‌ای مجزا و نه به ترتیب توالی زمانی بیان شده است.
از آن‌جا که این داستان چندین مرتبه و با ترتیب‌های مختلف در قرآن آمده، داوری در این باره مشکل و غیرقطعی است.

۱۰.۱ - هدف قرآن از بیان داستان

آشکار است که قرآن، هم‌چون کتابی تاریخی به روایت حوادث این قوم نپرداخته بلکه بیش‌تر از جهت عبرت آموزی و تذکر نکات اخلاقی بدان نظر داشته است.

۱۰.۲ - توجیه تشابهات

نظر به دیدگاه خاص اسلام در وحدت هدف ادیان ، و این که «اسلام» رسالت همه انبیاست و حتی در مورد برخی احکام تصریح می‌کند که این احکام در دین‌های قبل نیز سابقه داشته است، این مشابهت‌ها توجیهی درخور می‌یابند.
در تحلیلی از آرای منتسب به یهودیان در قرآن، این اعتقادات مختص به فرقه‌ای از یهودیان دانسته شده است نه همه آن‌ها.

۱۰.۳ - نتیجه کلی از نقل قرآن

در مجموع، بنی اسرائیل در قرآن به معنای قوم کهن بنی اسرائیل و قوم همراهِ با موسی است اما به مفهوم عام‌تر به یهود نیز اشاره دارد؛ به عنوان نمونه، ظهور عیسی در میان بنی اسرائیل.
در آیاتی که آشکارا راجع به افراد حاضر در زمان پیامبر اکرم‌اند، مراد از بنی اسرائیل، یهود مدینه است و بیش‌تر مفسران نیز ملامت‌های شدید قرآن از بنی اسرائیل را متوجه یهودیان مدینه دانسته‌اند.

---