بستری شدن امام خمینی در بیمارستان قلب تهران
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
![امام خمینی در بیمارستان]()
بستری شدن امام خمینی در بیمارستان قلب تهران (۳ بهمن ۱۳۵۸ش)، یکی از مهم‌ترین رویدادهای سوم بهمن ماه سال ۱۳۵۸ شمسی بوده که در آن
امام خمینی (رحمةاللهعلیه)، به دلیل بروز مشکلات جسمی، در بیمارستان قلب تهران
بستری گردیدند.
امام خمینی، پس از سال‌ها
تبعید، سرانجام در سال ۱۳۵۷ش به
ایران بازگشت و
شهر قم را به عنوان محل سکونت برگزید. ایشان چند روز پس از تنظیم
وصیت‌نامه جدیدشان، در تاریخ ۳ بهمن ۱۳۵۸ش، به دلیل بروز عارضه قلبی از قم به
تهران منتقل شده و در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان قلب تهران
بستری گردیدند. انتشار این خبر موجب شد تا مردم و بسیاری از شخصیت‌های سیاسی و مذهبی کشور، ضمن درخواست ملاقات و ارسال نامه، در بیمارستان حضور یابند. پس از گذشت حدود ۳۹ روز و بهبودی حال امام، به تشخیص پزشکان ایشان در خانه‌ای در شمال تهران مستقر شدند و چندی بعد در منزل کوچکی در محله
جماران سکنی گزیدند.
سید روح‌الله موسوی خمینی مشهور به امام خمینی (رحمةاللهعلیه)، بنیانگذار و اولین رهبر
نظام جمهوری اسلامی ایران در ۳۰ شهریور ۱۲۸۱ در خمین از توبع
استان مرکزی چشم به جهان گشودند. ایشان پس از تحمل
تبعید و سال‌ها دوری از وطن، بالاخره در ۱۲ بهمن ماه ۱۳۵۷ وارد
ایران شدند و در ۱۵ بهمن ماه
بازرگان، را
نخست‌وزیر دولت موقّت و مامور تشکیل کابینه کردند و از مردم خواستند که از وی حمایت کنند. امام خمینی در برابر
حکومت نظامی ۲۱ بهمن دولت
بختیار ایستادند و با صدور اطلاعیه‌ای، آن را خدعه خوانده و از مردم خواستند که به آن اعتنا نکنند. همین اقدام در نهایت باعث به ثمر نشستن نهضت و پیروزی
انقلاب اسلامی شد. حضرت امام پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در تاریخ ۱۰ اسفند ۱۳۵۷ شمسی راهی
قم شده و در آن جا اقامت گزیدند؛ این در حال بود که مردم تا کیلومترها به استقبال امام آمده بودند.
از همان روزهای ابتدایی پیروزی انقلاب، امام بر برگزاری
رفراندوم اصرار کردند تا اینکه نهایتا در ۱۰ فرودین ۱۳۵۸ مردم در رایی قاطع به جمهوری اسلامی آری گفتند. جلوگیری از انحلال
ارتش که خواسته تعدادی از انقلابیون بود،
مدیریت غائله
خرمشهر،
مهاباد،
کردستان و
پاوه، تلاش برای تشکیل
مجلس خبرگان قانون اساسی و حل چالش‌های آن، حمایت از
اشغال سفارت آمریکا، موافقت با
استعفای دولت موقت، اعلام فرمان تشکیل
جهاد سازندگی و
بسیج مستضعفین و پایان بخشیدن به غائله هواداران
آیت الله شریعتمداری از مهم‌ترین اقدامات امام در سال اول انقلاب بود.
امام خمینی در ۲۹ دی ماه ۵۸
وصیت‌نامه جدیدشان را نوشتند و آقایان
منتظری و
پسندیده را وصی خودشان قرار دادند.
چند روز بعد از این ماجرا در تاریخ ۲ بهمن ۱۳۵۸ امام خمینی به دلیل عارضه قلبی در بیمارستان قلب تهران
بستری شدند.
در روز ۳ بهمن ۵۸، برف سنگینی در شهر قم در حال باریدن بود، لذا امکان انتقال امام با هلیکوپتر به تهران وجود نداشت. به همین دلیل تیم ویژه‌ای با مدیریت و هدایت حجج الاسلام و المسلمین
اشراقی (داماد امام) و
حاج احمد آقا (فرزند امام) مجبور می‌شوند امام را با چند دستگاه اتومبیل متعلق به
سپاه پاسداران قم که مسئولیت حفاظت از بیت و شخص امام را بر عهده داشتند، تا تهران همراهی کنند.
بعلت بارش برف سنگین، طولانی شدن راه و ناهمواری اتوبان چند مرتبه قلب امام دچار مشکل شد تا حدی که پزشکان بشدت نگران شدند. به هر حال کاروان و آمبولانس حامل امام در تاریخ دوم بهمن ۱۳۵۸ وارد بیمارستان قلب شهید رجایی تهران شد و بلافاصله ایشان را در بخش ccu
بستری کرده، تحت مراقبت‌های ویژه قرار دادند.
به منظور مراقبت و درمان امام، تیم ویژه‌ای متشکل از پزشکان متخصص قلب کشور همچون دکتر عارفی، معتمدی، بهزادنیا، زرگر و چند تن دیگر به مسئولیت دکتر عارفی تعیین شد. نظر پزشکان به جراحی بود، اما امام مخالفت کردند و قبول کردند که داروها را به صورت منظم استفاده کنند.
با پخش خبر
بستری شدن امام در بیمارستان قلب تهران، ارادتمندان و مردم انقلابی تهران و دیگر شهرها که نگران وضعیت جسمانی رهبرشان بودند، روانه بیمارستان شدند. علاوه بر مردم، اغلب مسئولان کشور و همچنین اعضای شورای انقلاب مانند
شهید بهشتی،
آیت الله خامنه‌ای،
هاشمی رفسنجانی و بسیاری دیگر از شخصیت‌های برجسته شورای انقلاب به جز
استاد شهید مطهری و
شهید مفتح که به دست
منافقین به
شهادت رسیده بودند، راهی بیمارستان قلب شدند. ضمن آنکه بسیاری از رهبران جنبش‌های اسلامی و رهایی‌بخش و رهبران کشورهای مختلف جهان و قاطبه مردم داخل و خارج از کشور با ارسال نامه مراتب نگرانی و ارادتمندی خود به امام را اعلام می‌نمودند و البته امام نیز پس از بهبود نسبی نامه‌های برخی از رهبران کشورها و حتی مردم عادی را، کتباً پاسخ دادند.
پس از ۳۹ روز، امام بهبود پیدا کردند، اما پزشکان صلاح ندیدند که دوباره در قم اقامت کنند و تاکید کردند که در اطراف بیمارستان قلب منزلی برای امام گرفته شود. بنابراین امام ابتدا در منطقه دربند تهران در خانه حاج آقا مشرف دربندی مستقر شدند. پس از حصول بهبودی نسبی، پزشکان توصیه کردند، محل مناسبی برای اقامت امام در تهران انتخاب شود که آلودگی هوایی کمتری داشته باشد و در دسترس پزشکان و تجهیزات بیمارستانی باشد و صلاح ندیدند دوباره امام به قم برگردد. به همین دلیل در ۲۷ اردیبهشت سال ۱۳۵۹ امام خمینی از دربند به جماران نقل مکان کرده و در خانه‌ای کوچک سکونت گزیدند که در مجاورت
حسینیه جماران قرار داشت.
• بازنویسی توسط گروه پژوهشی ویکی فقه.
