برکت قرآن (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
برکت در أصل بَرْك به معنی سینه
شتر میباشد، یعنی شتر سینه خود را به
زمین زد، سپس این كلمه به معنى دوام و رشد آمده و بركت در اصطلاح یعنى استقرار
خیر از سوی
خداوند، در یك چیز.
قرآن کتابی پرخیر و برکت می باشد؛ به این مهم در
آیات متعددی از قرآن اشاره شده است.
قرآن، کتابی گرانقدر و با برکت میباشد؛ برخی
آیات قرآن به این مسأله پرداخته و پرخیر و
برکت بودن قرآن را گوشزد نموده است:
وهـذا کتـب انزلنـه مبارک... «و این کتابی است که ما آن را نازل کردیم؛ کتابی است پربرکت، که آنچه را پیش از آن آمده،
تصدیق میکند...».
وهـذا کتـب انزلنـه مبارک... «و این کتابی است پر برکت، که ما (بر تو) نازل کردیم...».
وهـذا ذکر مبارک انزلنـه... «و این (قرآن) ذکر مبارکی است که (بر شما) نازل کردیم؛ آیا شما آن را
انکار میکنید؟!».
تبـرک الذی نزل الفرقان علی عبده. «زوال ناپذیر و پر برکت است کسی که قرآن را بر بنده اش نازل کرد تا بیم دهنده جهانیان باشد».
کتـب انزلنـه الیک مبـرک لیدبروا ءایـته... «این کتابی است پربرکت که بر تو نازل کردهایم تا در
آیات آن
تدبر کنند و
خردمندان متذکر شوند!».
کلمه تبارک هم از همان ریشه
برکت اشتقاق یافته، و معنایش ثبوت
خیر است در هر چیزی که میگوییم
مبارک است، چیزی که هست صیغه تبارک علاوه بر افاده معنای مزبور، - به طوری که گفتهاند؛
-
مبالغه در آن را نیز میرساند. و این صیغه تقریبا میتوان گفت از کلماتی است که جز در مواردی نادر بر غیر خدا اطلاق نمیشود.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۲۱۶، برگرفته از مقاله «برکت قرآن».