برهان شعیب (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شعیب علیهالسّلام به
توحید و رعایت
حقوق مردم، توام با
منطق و دلیل روشن دعوت میکرد.
والی مدین اخاهم
شعیبا قال یـقوم اعبدوا الله ما لکم من الـه غیره قد جآءتکم بینة من ربکم فاوفوا الکیل والمیزان ولاتبخسوا الناس اشیآءهم..
و به سوی
مدین، برادرشان
شعیب را (فرستادیم) گفت: «ای قوم من! خدا را بپرستید، که جز او معبودی ندارید! دلیل روشنی از طرف پروردگارتان برای شما آمده است بنا بر این، حق
پیمانه و وزن را ادا کنید! و از اموال مردم چیزی نکاهید! و در روی
زمین، بعد از آنکه (در پرتو ایمان و دعوت انبیاء)
اصلاح شده است،
فساد نکنید! این برای شما بهتر است اگر با
ایمان هستید.
والی مدین اخاهم
شعیبا قال یـقوم اعبدوا الله ما لکم من الـه غیره ولاتنقصوا المکیال والمیزان... • قال یـقوم ارءیتم ان کنت علی بینة من ربی..
گفت: «ای قوم! به من بگویید، هر گاه من
دلیل آشکاری از پروردگارم داشته باشم، و رزق (و موهبت) خوبی به من داده باشد، (آیا می توانم بر خلاف فرمان او رفتار کنم؟! ) من هرگز نمی خواهم چیزی که شما را از آن باز میدارم، خودم مرتکب شوم! من جز اصلاح- تا آنجا که توانایی دارم- نمی خواهم! و
توفیق من، جز به خدا نیست! بر او
توکل کردم و به سوی او بازمی گردم.
مراد از اینکه فرمود: " من بر
بینههای از پروردگارم هستم" این است که من آیت و معجزهای دارم که
دلالت بر
صدق من بر ادعای نبوتم دارد، و مراد از اینکه گفت: " خدای تعالی از ناحیه خود
رزق نیکویی به من داده" این است که به من
وحینبوت داده که مشتمل است بر اصول
معارف و فروع
شرایع، و ما در سابق توضیح این دو کلمه را دادیم.
و معنای آیه این است که شما مردم به من خبر دهید که اگر من فرستاده ای از ناحیه خدای تعالی بسوی شما باشم و مرا به وحی معارف و شرایع اختصاص داده باشد و با آیتی روشن که
دلالت بر صدق من در ادعایم می کند تایید کرده باشد باز هم من در
رای و روشم سفیه هستم؟ و آیا در چنین زمینهای آنچه من شما را بدان می خوانم
سفاهت و دعوت من، دعوتی سفیهانه است؟ و آیا در این دعوت من
زورگویی و تحکمی است از من بر شما و یا دعوت من سلب
آزادی شما است؟ این من نیستم که از شما سلب آزادی کرده باشم، این خدای سبحان است که
مالک شما و مالک هر چیز است و شما به همین جهت که مملوک خدا هستید نسبت به ذات مقدس او نمی توانید آزاد باشید بلکه به
حکم عقل و به مقتضای بندگیتان باید امر او را
اطاعت نموده، حکمش را گردن نهید و او به مقتضای ربوبیتش شما را به هر چه بخواهد امر میکند که حکم تنها برای او است و شما بسوی او باز میگردید.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۲۳۸، برگرفته از مقاله «برهان شعیب ».