برداشتن پهلو از بستر (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

در این مقاله به آیات ۱۵ و ۱۶ سوره سجده که در مورد از خواب برخواستن مومنین برای شب زنده‌داری هست می‌پردازد.

---

انما یؤمن بـایـتنا... • تتجافی جنوبهم عن المضاجع یدعون ربهم خوفا وطمعا ومما رزقنـهم ینفقون. «تنها کسانی به آیات ما ایمان می‌آورند که هر وقت این آیات به آنها یادآوری شود به سجده می‌افتند، و تسبیح و حمد پروردگارشان را بجای می‌آورند و تکبر نمی‌کنند. پهلوهایشان از بسترها در دل شب دور می‌شود (بپا می‌خیزند و رو به درگاه خدا می‌آورند) پروردگار خود را با بیم و امید می‌خوانند، و از آنچه به آنها روزی داده‌ایم انفاق می‌کنند».
آری آنها به هنگامی که چشم غافلان در خواب است مقداری از شب را بیدار می‌شوند، و در آن هنگام که برنامه‌های عادی زندگی تعطیل است و شواغل فکری به حداقل می‌رسد، و آرامش و خاموشی همه جا را گرفته و خطر آلودگی عبادت به ریا کمتر وجود دارد خلاصه بهترین شرائط حضور قلب فراهم است با تمام وجودشان رو به درگاه معبود می‌آورند، و سر بر آستان معشوق می‌سایند، و آنچه در دل دارند با او در میان می‌گذارند، با یاد او زنده‌اند و پیمانه قلب خود را از مهر او لبریز و سرشار دارند.

---

در کافی به سند خود از سلیمان بن خالد از امام باقر علیه‌السّلام روایت کرده که فرمود: می‌خواهی تو را خبر دهم از اصل و فرع و بلندی مقام اسلام؟ عرضه داشتم: بله، فدایت شوم، فرمود: اصل آن نماز، و فرعش زکات، و مقام بلندش جهاد است
آنگاه فرمود: اگر بخواهی تو را از ابواب خیر خبر می‌دهم، عرضه داشتم: بفرمایید، فدایت شوم، فرمود: روزه سپر از آتش دوزخ، و صدقه از بین برنده خطایا، و نماز در دل شب یاد آورنده خدا است، آنگاه این آیه را تلاوت فرمود: (تتجافی جنوبهم عن المضاجع) مؤلف: این معنا را برقی نیز در محاسن به سند خود از علی بن عبد العزیز از امام صادق علیه‌السّلام و در مجمع البیان از واحدی به سند خود از معاذ بن جبل، از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و در الدر المنثور از ترمذی و نسائی و ابن ماجه، و دیگران از معاذ از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم روایت کرده‌اند.

---