باب ابیات صوافی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
باب ابیات صوافی از درهای پیشین ضلع شرقی
مسجدالنبی می‌باشد.
باب ابیات صوافی در
سده دوم ق. واپسین در از درهای هشت گانه
مسجدالنبی در نهایت سمت شمالی دیوار شرقی قرار داشت.
صوافی یعنی املاک و زمین‌هایی که صاحبان آن‌ها
کوچ کرده یا مرده‌اند و وارثی ندارند و از آن
بیت المال به شمار می‌آیند.
علت اشتهار در به این نام، آن بود که روبه روی خانه‌هایی مشهور به صوافی قرار داشت. این خانه‌ها در شرق
مسجدالحرام و میان خانه‌های
موسی بن ابراهیم مخزومی و
عبیدالله بن
حسین بن
علی بن
حسین، امام چهارم
شیعیان، جای داشتند.
این باب در دوران
مهدی عباسی (حک: ۱۵۸-۱۶۹ق.) ساخته شد.
در سمت داخلی آن، پس از
بسمله،
آیات ۱-۶
سوره آل عمران: {الم• الله لا اله الا هو الحی القیوم•... لا اله الا هو العزیز الحکیم}
و
صلوات بر
پیامبر و خاندانش نقش بسته بود و در سمت خارجی آن، پس از بسمله، آیات ۶۸-۶۹ زمر: {و نفخ فی الصور فصعق من فی السماوات... • و اشرقت الارض... و هم لا یظلمون}
نوشته شده بود.
به سال ۳۱۰ق. به دستور
مقتدر عباسی (حک: ۲۹۵-۳۲۰ق.) برای همه درهای مسجدالنبی لنگه‌هایی از جنس چوب ساج ساخته شد.
تا بازسازی دیوار شرقی به دستور
ناصر عباسی (حک: ۶۲۲-۵۷۵ق.) این در همچنان پا بر جا بود و به سال ۵۸۹ق. در این بازسازی بسته شد.
(۱) اخبار المدینه، ابن زباله (م. ۱۹۹ق.) ، عربستان، مرکز بحوث و دراسات المدینه، ۱۴۲۴ق.
(۲) التعریف بما آنست الهجره، محمد المطری (م. ۷۴۱ق.) ، به کوشش الرحیلی، ریاض، دار الملک عبدالعزیز، ۱۴۲۶ق.
(۳) الدرة الثمینة فی اخبار المدینه، محمد بن محمود النجار (م. ۶۴۳ق.) ، به کوشش شکری، بیروت، دار الارقم.
(۴) لسان العرب، ابن منظور (م. ۷۱۱ق.) ، قم، ادب الحوزه، ۱۴۰۵ق.
(۵) المسالک و الممالک، ابوعبید البکری (م. ۴۸۷ق.) ، به کوشش ادریان فان لیوفن و اندری فیری، دار الغرب الاسلامی، ۱۹۹۲م.
(۶) المناسک و اماکن طرق الحج، ابواسحق الحربی (م. ۲۸۵ق.) ، به کوشش حمد الجاسر، ریاض، دار الیمامه، ۱۴۰۱ق.
(۷) وفاء الوفاء، السمهودی (م. ۹۱۱ق.) ، به کوشش محمد عبدالحمید، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۲۰۰۶م.
حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، برگرفته از مقاله «باب ابیات صوافی».
