ایمان بنی‌اسرائیل (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بنا به
آیات قرآن، برخی از
بنی‌اسرائیل مؤمن بودند.
ایمان بنى
اسرائيل به خداى يگانه:
«... قَالَ آمَنتُ أَنَّهُ لا إِلِهَ إِلاَّ الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُو
إِسْرَائِيلَ ...؛
... گفت: ایمان آوردم که هیچ خداوندی جز آن که
بنی
اسرائیل بدان ایمان آورده‌اند نیست....»
بنى
اسرائيل دوران
عیسی علیه‌السلام، مدّعى ايمان به خدا:
«وَرَسُولًا إِلَى
بَنِي إِسْرَائِيلَ ... إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ؛
و (او را به عنوان) رسول
و فرستاده به سوی
بنی
اسرائیل (قرار داده) ... نشانه‌ای برای شماست، اگر ایمان داشته باشید!»
«إن كنتم مؤمنين» يعنى: اگر ايمان به خدا داريد اين
معجزات، نشانه
نبوّت من (عيسى) خواهد بود.
ايمان گروهى از
بنى
اسرائيل به
موسی علیه‌السلام:
«وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ • فَلَمَّا جَاءهُم بِالْحَقِّ مِنْ عِندِنَا قَالُوا اقْتُلُوا أَبْنَاء الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ ...؛
ما موسى را با آيات خود
و دليل روشن فرستاديم
و هنگامی که حق را از سوی ما برای آنها آورد، گفتند: پسران کسانی را که با موسی ایمان آورده‌اند بکشید....»
====ایمان اقلیت====
ايمان گروه اندكى از
بنى
اسرائيل به موسى علیه‌السلام، به‌رغم وحشت از
فرعون و اشراف قوم خويش:
«فَمَا آمَنَ لِمُوسَى إِلاَّ ذُرِّيَّةٌ مِّن قَوْمِهِ عَلَى خَوْفٍ مِّن فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِمْ أَن يَفْتِنَهُمْ وَإِنَّ فِرْعَوْنَ لَعَالٍ فِي الأَرْضِ وَإِنَّهُ لَمِنَ الْمُسْرِفِينَ؛
(در آغاز،) هیچ کس به موسی ایمان نیاورد، مگر گروهی از فرزندان قوم او (آن هم) با
ترس از فرعون
و اطرافیانش، مبادا آنها را
شکنجه کنند زیرا فرعون، برتری جویی در
زمین داشت
و از
اسرافکاران بود!»
رؤیت خدا، شرط ايمان
بنى
اسرائيل به موسى علیه‌السلام:
«وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَى لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّى نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً ...؛
و (نیز به یاد آورید) هنگامی را که گفتید: ای موسی! ما هرگز به تو ایمان نخواهیم آورد مگر اینکه خدا را آشکارا (با چشم خود) ببینیم!....»
گروهی از
بنی
اسرائیل سپاهیان
طالوت ، برخوردار از ایمان:
«فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللّهَ مُبْتَلِيكُم بِنَهَرٍ فَمَن شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنِّي وَمَن لَّمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّي إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِيَدِهِ فَشَرِبُواْ مِنْهُ إِلاَّ قَلِيلًا مِّنْهُمْ فَلَمَّا جَاوَزَهُ هُوَ وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ ...؛
و هنگامى كه طالوت (به فرماندهى لشكر
بنى
اسرائيل منصوب شد،
و) سپاهيان را با خود بيرون برد، به آنها گفت: خداوند، شما را به وسيله يك نهر آب، آزمايش مى كند آنها (كه به هنگام
تشنگی،) از آن بنوشند، از من نيستند
و آنها كه جز يك پيمانه با دست خود، بيشتر از آن نخورند، از من هستند جز عده كمى، همگى از آن آب نوشيدند. سپس هنگامى كه او،
و افرادى كه با او ايمان آورده بودند، (
و از بوته آزمايش، سالم به‌در آمدند،) از آن نهر گذشتند....»
ايمان گروهى از
بنى
اسرائيل دوران عيسى علیه‌السلام به آن حضرت:
«... قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ مَنْ أَنصَارِي إِلَى اللَّهِ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللَّهِ فَآَمَنَت طَّائِفَةٌ مِّن
بَنِي إِسْرَائِيلَ ...؛
... عیسی بن مریم به
حواریون گفت: چه کسانی در راه خدا یاوران من هستند؟! حواریون گفتند: ما یاوران خدائیم در این هنگام گروهی از
بنی اسرائیل ایمان آوردند....»
ايمان گروهى از
بنى
اسرائيل، به
پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله:
«فَبِمَا نَقْضِهِم مِّيثَاقَهُمْ وَكُفْرِهِم بَآيَاتِ اللّهِ وَقَتْلِهِمُ الأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقًّ وَقَوْلِهِمْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَلْ طَبَعَ اللّهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُونَ إِلاَّ قَلِيلًا؛
(ولی) بخاطر
پیمان‌شکنی آنها،
و انکار آیات خدا،
و کشتن پیامبران بناحق،
و بخاطر اینکه (از روی
استهزا) می‌گفتند: بر دلهای ما، پرده افکنده (شده
و سخنان پیامبر را درک نمی‌کنیم! رانده درگاه خدا شدند.) آری، خداوند بعلت کفرشان، بر دلهای آنها مهر زده که جز عده کمی (که راه حق می‌پویند
و لجاج ندارند،) ایمان نمی‌آورند.»
يادآورى ايمان
و شرافت
نیاکان بنى
اسرائيل براى آنان، از سوى خداوند:
«وَآتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِي
إِسْرَائِيلَ أَلاَّ تَتَّخِذُواْ مِن دُونِي وَكِيلًا • ذُرِّيَّةَ مَنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ إِنَّهُ كَانَ عَبْدًا شَكُورًا؛
ما به موسی
کتاب آسمانی دادیم
و آن را وسیله
هدایت بنی
اسرائیل ساختیم (
و گفتیم:) غیر ما را تکیه گاه خود قرار ندهید! فرزندان کسانی که با
نوح (بر کشتی) سوار کردیم! او بنده
شکرگزاری بود. (شما هم مانند او باشید، تا نجات یابید!»
نکوهش خداوند از ایمان
بنی
اسرائیل به برخی از دستورات
تورات و کفر به برخی دیگر:
«وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ
بَنِي إِسْرَائِيلَ ... • ... أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاء مَن يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنكُمْ إِلاَّ خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ؛
و هنگامی را که از شما پیمان گرفتیم. ... آیا به بعضی از دستورات کتاب آسمانی ایمان می‌آورید،
و به بعضی کافر می‌شوید؟! برای کسی از شما که این عمل (تبعیض در میان احکام
و قوانین الهی) را انجام دهد، جز رسوایی در این جهان، چیزی نخواهد بود،
و روز رستاخیز به شدیدترین عذابها گرفتار می‌شوند.
و خداوند از آنچه انجام می‌دهید
غافل نیست.»
مقصود از «الکتاب» تورات است.
آثار ایمان بنی‌اسرائیل (قرآن) و موانع ایمان بنی‌اسرائیل (قرآن).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۳۱۵، برگرفته از مقاله «ایمان بنی‌اسرائیل».
