اِقامَه (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اِقامَة (به کسر همزه و فتح قاف و میم) از
واژگان قرآن کریم به معنای بر پا کردن و ادامه شی‌ء است.
اِقامَة به معنای بر پا کردن و ادامه شی‌ء است. در
قاموس گفته: «اقام الشّی‌ء اقامة: ادامه و اقام فلانا: ضدّ اجلسه».
طبرسی فرموده:
اقامه نماز آن ست که آن را با حدود و فرائض آن انجام دهند.
(یُقِیمُونَ الصَّلاةَ) (و
نماز را برپا مى‌دارند؛)
یعنی نماز را به نحو کامل و احسن به جا میاورند و از ابو مسلم نقل می‌کند که اقامه به معنی ادامه است و «یُقِیمُونَ الصَّلاةَ» یعنی
نمازهای واجبی را همیشه می‌خوانند.
راغب آن را ادامه می‌داند و
(یُقِیمُونَ الصَّلاةَ) را «یدیمون فعلها و یحافظون علیها» گفته است سپس مثل طبرسی و زمخشری گوید اقامه شی‌ء ایفاء کردن حق آنست.
المنار آنرا
نماز با توجه و از روی
خلوص می‌داند و هر نماز که در آن توجّه نباشد صورت نماز است.
به نظر نگارنده همه این معانی در اقامه منظور است زیرا اقامه نماز که بدان ماموریم آن است که نماز کامل و پیوسته بجا آوریم لذا در آیات به همه آنها اشاره شده است مثل:
(الَّذِینَ هُمْ عَلی صَلاتِهِمْ دائِمُونَ) (آنها كه نمازها را پيوسته بجا مى‌آورند،)
(الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ) (آنها كه در نمازشان
خشوع دارند.)
(وَ هُمْ عَلی صَلاتِهِمْ یُحافِظُونَ) (و بر نمازهاى خويش، مراقبت مى كنند!)
ادامه، خشوع، محافظت، همان اقامه نماز است.
در باره بعضی آمده
(وَ اِذا قامُوا اِلَی الصَّلاةِ قامُوا کُسالی) (و هنگامى كه به نماز برمى‌خيزند، با
کسالت برمى‌خيزند؛)
که مخالف
خشوع است و
(فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ) (پس واى بر نمازگزارانى كه،)
(الَّذِینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ) (در نماز خود سهل‌انگارى مى‌كنند،)
که مخالف ادامه است.
(وَ اَنْ اَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً) «پیوسته توجّه به
دین کن و بدان ملازم باش.»
اقامه در اینگونه آیات ظاهرا به معنی دوام و ثبوت است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اقامه»، ج۶، ص۴۸.
