• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اوحدالملک ابوطاهر حسن بن احمد بن حسول

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


اوحدالملک ابوطاهر حسن بن احمد بن حسول، آخرین کس از خاندان آلِ حَسول، می‌باشد؛ این خاندان خاندانی علمی و ادبی ایرانی که چندی در سده ۴ و ۵ق/۱۰و ۱۱م عهده‌دار وزارت و دبیری آل بویه شاخه ری و غزنویان و سلجوقیان بودند.


آخرین کس از آل حسول که به فضل و ادب شهره است، اوحدالملک ابوطاهر حسن بن احمدبن حسول، پسرعم ابوالعلاء است. ثعالبی
[۱] ثعالبی ابومنصور، تتمة الیتیمه، ج۲، ص۱۰۲، به کوشش عباس اقبال، تهران، ۱۳۵۳ش.
او را در زمره شاعران، چنین یاد کرده است: «ملقّب به استاد اوحدالملک و نامزد وزارت و پسرعموی ابوالعلاء است. وی را بلاغتی فزون است و شعری که به رغم واژه‌های عادی آن، مفاهیمی دور را اراده می‌کند». آنگاه نمونه‌هایی از نظم و نثر را می‌آورد.

ابوطاهر حسول ازجمله کسانی بوده که شیخ الرئیس ابوعلی سینا در همدان و اصفهان با او مکاتبه داشته است. پاره‌ای از نامه‌های مذکور اکنون برجاست.
[۲] بیهقی علی بن زید، تتمة صوان الحکمه، ج۱، ص۱۹۰، لاهور، دانشگاه پنجاب، ۱۹۳۵م، حواشی.
از پایان کار و مرگ وی اطلاعی در دست نیست.

۱. ↑ ثعالبی ابومنصور، تتمة الیتیمه، ج۲، ص۱۰۲، به کوشش عباس اقبال، تهران، ۱۳۵۳ش.
۲. ↑ بیهقی علی بن زید، تتمة صوان الحکمه، ج۱، ص۱۹۰، لاهور، دانشگاه پنجاب، ۱۹۳۵م، حواشی.


دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل‌حسول»، ج۱، ص ۴۰۸.    




جعبه ابزار