انذار کفران‌کنندگان نعمت (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خداوند در
آیات قرآن به کفران‌کنندگان نعمت هشدار داده است.
هشدار خداوند به ناسپاسان
نعمت، از
آتش دوزخ:
۱. «ألم تر إلى الّذين بدّلوا نعمت اللّه كفرا وأحلّوا قومهم
دار البوار• جهنّم يصلونها وبئس القرار؛
آيا نديدي كساني را كه نعمت خدا را به
کفران تبديل كردند و جمعيت خود را به
دار البوار (نيستي و نابودي) كشاندند. (
دار البوار همان) جهنم است كه آنها در آتش آن وارد مي‌شوند و بد قرارگاهي است.»
۲. «والّذين كفروا لهم نار جهنّم لايقضى عليهم فيموتوا ولايخفّف عنهم مّن عذابها كذلك نجزى كلّ كفور؛
كساني كه
کافر شدند آتش دوزخ براي آنها است، هرگز فرمان
مرگ آنها صادر نمي‌شود تا بميرند، و نه چيزي از عذابش از آنها تخفيف داده مي‌شود، اينگونه هر كفران كننده اي را كيفر مي‌دهيم.»
خداوند،
انذارکننده مشركان ناسپاس در برابر نعمت‌هاى الهى از گرفتار شدن به
عذاب:
۱. «ثمّ إذا كشف الضّرّ عنكم إذا فريق مّنكم بربّهم يشركون• ليكفروا بمآ ءاتينهم فتمتّعوا فسوف تعلمون؛
و هنگامي كه ناراحتي و رنج را از شما برطرف ساخت گروهي از شما براي پروردگارشان شريك قائل مي‌شوند. (بگذار) نعمتهائي را كه به آنها داده ايم كفران كنند و چند روزي (از اين متاع
دنیا) بهره گيرند، اما بزودي خواهيد دانست (سرانجام كارتان به كجا خواهد كشيد.»
۲. «فإذا ركبوا فى الفلك دعوا اللّه مخلصين له الدّين فلمّا نجَّهم إلى البرّ إذا هم يشركون ليكفروا بما ءاتينهم وليتمتّعوا فسوف يعلمون؛
هنگامي كه سوار بر كشتي شوند خدا را با
اخلاص مي‌خوانند (و غير او را فراموش مي‌كنند) اما هنگامي كه خدا آنها را به
خشکی رسانيد و نجات داد باز مشرك مي‌شوند! (بگذار) آياتي را كه به آنها داده ايم انكار كنند و از لذات زودگذر زندگي بهره گيرند اما به زودي خواهند فهميد!»
۳. «وإذا مسّ النّاس ضرٌّ دعوا ربّهم مّنيبين إليه ثمّ إذا أذاقهم مّنه رحمة إذا فريق مّنهم بربّهم يشركون• ليكفروا بما ءاتينهم فتمتّعوا فسوف تعلمون؛
هنگامي كه ضرر و ناراحتي به مردم برسد پروردگار خود را مي‌خوانند و به سوي او باز مي‌گردند اما هنگامي كه رحمتي از خودش به آنها بچشاند گروهي از آنان نسبت به پروردگارشان مشرك مي‌شوند. (بگذار) نعمتهائي را كه ما به آنها داده ايم كفران كنند و (از نعمتهاي زودگذر دنيا هر چه مي‌توانيد) بهره گيريد اما به زودي خواهيد دانست (كه نتيجه كفران و كامجوئيهاي بيحساب شما چه بوده است).»
هشدار خدا به ناسپاسان نعمت‌ها از گرفتار شدن به
گرسنگی و
ناامنی:
«وضرب اللّه مثلا قرية كانت ءامنة مّطمئنّة يأتيها رزقها رغدا مّن كلّ مكان فكفرت بأنعم اللّه فأذقها اللّه لباس الجوع والخوف بما كانوا يصنعون؛
خداوند (براي آنها كه كفران نعمت مي‌كنند) مثلي زده است: منطقه آبادي را كه امن و آرام و مطمئن بوده، و همواره روزيش بطور وافر از هر مكاني فرا مي‌رسيده، اما نعمت خدا را كفران كردند، و خداوند بخاطر اعمالي كه انجام مي‌دادند لباس گرسنگي و
ترس را در اندامشان پوشانيد.»
هشدار خدا به انسان‌هاى ناسپاس در برابر نعمت‌هاى الهى از گرفتار شدن به عذاب‌هاى نابودكننده:
«وإذا مسّكم الضّرّ فى البحر ضلّ من تدعون إلّاإيَّاه فلمَّا نجكم إلى البرّ أعرضتم وكان الإنسن كفورا• أفأمنتم أن يخسف بكم جانب البرّ أو يرسل عليكم حاصبا ثمّ لاتجدوا لكم وكيلا• أم أمنتم أن يعيدكم فيه تارة أخرى فيرسل عليكم قاصفا مّن الرّيح فيغرقكم بما كفرتم ثمّ لاتجدوا لكم علينا به تبيعا؛
و هنگامي كه در دريا ناراحتي به شما برسد همه كس را جز او فراموش خواهيد كرد، اما هنگامي كه شما را به خشكي
نجات دهد روي مي‌گردانيد، و
انسان كفران كننده است! آيا از اين ايمن هستيد كه در خشكي (با يك
زلزله شديد) شما را در
زمین فرو ببرد يا طوفاني از سنگريزه بر شما بفرستد (و در آن مدفونتان كند) سپس حافظ (و ياوري) براي خود نيابيد؟! يا اينكه ايمن هستيد كه بار ديگر شما را به
دریا بازگرداند و تندباد كوبنده اي بر شما بفرستد و شما را بخاطر كفرتان
غرق كند، حتي كسي كه خونتان را مطالبه نمايد پيدا نكنيد.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۱۵۶، برگرفته از مقاله «انذار کفران‌کنندگان نعمت».
