امیر یونس حرفوشی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
امیریونس حرفوشی، از شخصیتهای خاندان
آل حرفوش میباشد؛ آل حَرفوش،
خاندان حکومتگر
شیعی در
بَعْلَبَک بودند. حکومت این خاندان از اواخر عصر ممالیک (سده دهم) تا نیمه دوم
سده سیزدهم ادامه داشت.
امیریونس (حک: ۱۰۱۶ـ۱۰۳۵)، که فرمانروایی سیاستمدار بود، کوشید با ایجاد اتحاد و
دوستی با امیران جبل
لبنان از مداخله پاشاهای ترک عثمانی در امور
بعلبک و بقاع بکاهد. این تلاشها خشم سلطان احمد عثمانی (حک: ۱۰۱۲ـ۱۰۲۶) را برانگیخت و ازاینرو وی به احمدپاشا حافظ، والی
دمشق، دستور داد به
بعلبک لشکرکشی کند و امیریونس را بکشد، اما اقدامات امیرفخرالدین معنی، امیر یونس را از
مرگ نجات داد.
در پی لشکرکشی صد هزار نفره سلطان احمد عثمانی برای سرکوبی امیر فخرالدین معنی و تهدیدهای امیراحمد شهابی، یونس ناگزیر به لشکر عثمانی پیوست؛
امیریونس برای ایجاد یک
حکومت گسترده و مبتنی بر هم پیمانیِ شیعی، از
حمص تا
بعلبک و
کرک و
جبلعامل، تلاش فراوانی کرد، اما با مخالفت و پیمانشکنی امیر فخرالدین معنی روبهرو شد.
این امیر دانشمند نخستین فرمانروای
خاندان حرفوشی بود که در ۱۰۲۸ مسجدی مخصوص
شیعیان در
بعلبک ساخت که چون در کنار رود قرار داشت به نام مسجد النهر معروف شد.
با وجود فشارهای فخرالدین معنی بر شیعیان جبلعامل و پناه بردن برخی از شیوخ و بزرگان جبلعامل به وی، امیریونس مناسباتش را با امیر فخرالدین معنی نگه داشت و حتی به وی در سرکوبی یوسفپاشا سیفا در ۱۰۲۸ کمک کرد.
در ۱۰۳۲ مناسبات دوستانه و همپیمانی خانوادگی میان امیریونس و امیرفخرالدین معنی، بر اثر سعایت امیریونس نزد حمزه بیگلربیگی (فرمانده سپاه شام) و مطّلع شدن امیر فخرالدین از این سعایت، بههم خورد. یونس با سپاهیانش در اول
محرم ۱۰۳۳ در مَیسَلون به لشکر عثمانی شام پیوست و همگی در عَنجَر به مصاف سپاه فخرالدین معنی رفتند. در این نبرد امیریونس شکست خورد و گریخت و مصطفیپاشا، والی عثمانی دمشق، نیز
اسیر امیرفخرالدین معنی شد؛
سپاهیان فخرالدین در ۱۲ محرم ۱۰۳۳ شهر
بعلبک را تصرف کردند و امیریونس راهی حمص و
حماه و
حلب شد و در آنجا شکایتی نزد سلطان مراد چهارم (حک: ۱۰۳۲ـ۱۰۴۹) فرستاد و پسرعمویش، امیرشَلْهوب حرفوشی، را راهی
بعلبک کرد، اما شلهوب
خیانت کرد و به فخرالدین معنی پیوست.
امیرفخرالدین معنی، پس از گرفتن
رشوه کلان و تخریب
بعلبک، در اول
شعبان ۱۰۳۳ از این شهر خارج شد و امیر یونس به
بعلبک بازگشت و با پرداخت رشوه کلان به والی دمشق موفق شد شلهوب را بکشد
تا اینکه در ۱۰۳۵، بر اثر توطئه امیر فخرالدین معنی و به دستور خلیلپاشا، والی عثمانی شام، در دمشق به
قتل رسید.
با کشته شدن امیر یونس ستاره اقتدار حرفوشیان افول کرد و میان اعضای خاندان منازعات و کشتار بروز کرد. از برخی از این امیران، گزارشهایی در دست است: در ۱۰۸۲
امیرعلی حرفوشی با پسرعموهایش، امیرعمر و امیرشدید و امیریونس، درگیر شد و با کمک نیروهای
حاکم شام توانست
بعلبک را تصاحب کند.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «حرفوشیان »، شماره۶۰۲۷.