اقتضای عینی

اقتضای عینی به عینیت و دلالت مطابقی یک شیء بر شیء دیگر اطلاق می‌شود.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

اقتضای عینی، مقابل اقتضای تضمنی و التزامی بوده و در جایی است که مقصود از اقتضا، عینیت باشد، مانند این که کسی ادعا کند امر به شیء، عین نهی از ضد آن است، به این معنا است که برای مثال، وقتی مولا می‌گوید: «یجب علیک الصلوة»، عین این است که بگوید: «یحرم علیک ترک الصلوة».
به عبارت دیگر، مقصود از عینیت، همان است که از آن به دلالت مطابقی تعبیر می‌شود و معنای آن دلالت لفظ بر تمام معنای موضوع له است.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ جزایری، محمدجعفر، منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، ج۲، ص۴۲۲.
۲.	↑ عراقی، ضیاء الدین، نهایة الافکار، ج۲، ۱، ص۳۶۰.
۳.	↑ آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۱۲۹.
۴.	↑ فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۶، ص۲۱.

۳ - منبع