اسوه جامعه آرمانی (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جامعه برخوردار از آرامش، امنیت و رفاه فراوان، نمونه‌ای از یک
جامعه مطلوب است.
جامعه‌ای که
امنیت داشته باشد و مردم آن
احساس آرامش کنند و
رفاه در آن برقرار باشد، همان
جامعه آرمانی است که به‌عنوان یک
اسوه تلقی می‌شود.
نمونه‌ای از اسوه
جامعه آرمانی در
قرآن کریم، عبارت‌اند از:
وَضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُّطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّن كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللّهِ فَأَذَاقَهَا اللّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُواْ يَصْنَعُونَ؛
خداوند (براى آنان که
کفران نعمت مى‌کنند،) مثلى زده است: منطقه آبادى که امن و
آرام و مطمئن بود؛ و همواره روزيش از هر جا مى‌رسيد؛ اما به نعمت‌هاى خدا ناسپاسى کردند؛ و خداوند به خاطر اعمالى که انجام مى‌دادند، لباس گرسنگى و
ترس را بر اندامشان پوشانيد»!
کلمه ((رغد)) به معناى عیش فراخ و گوارا و پاکیزه است؛ و این مثلى است که خداى تعالى آورده، قریه‌اى را شرح مى‌دهد که تمام مایحتاج اهلش را فراهم نموده و این نعمت‌ها را با فرستادن پیغمبرى برایشان تمام کرده و به حد
کمال رسانده است، آن پیغمبر ایشان را به آنچه مایه صلاح
دنیا و آخرتشان است، دعوت مى‌کند و آنان به نعمت‌هاى او
کفر مى‌ورزند و آن فرستاده را
تکذیب مى‌کنند، خدا هم نعمتش را به نقمت و عذاب مبدل نمود، و در این مثل هشدار و زنهار از
کفران نعمت‌هاى خداست بعد از آنکه ارزانى داشته، و کفر به آیات اوست بعد از آنکه نازل کرده.
و در آن زمینه‌چینى شده براى
حلال و حرام‌هایى که بعدا
ذکر مى‌کند، و از
تشریع حکم، یعنى تحلیل و تحریم بدون
اذن خدا نهى مى‌فرماید، همه اینها که گفتیم استفاده‌اى بود که از
سیاق آیات کریمه مى‌شود؛ چون هر یک از این آیات، نظر به آیه بعدش دارد.
و بعضى گفته‌اند: آیه مذکور مثلى کلى نیست؛ بلکه حکایت حال خصوص مکه است که خدا اهلش را مدت هفت سال به قحطى و گرسنگى مبتلا کرد، چون بعد از آنکه خدا نعمت را برایشان فراخ فرموده بود، کفران نمودند و بعد از آنکه پیامبرى برایشان فرستاده بود، تکذیبش کردند و به
نفرین رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) قافله‌هایشان مورد غارت و حمله قرار مى‌گرفت و به
غضب خدا دچار مى‌شد. این قول را صاحب
مجمع البیان به
ابن عباس و مجاهد و قتاده نسبت داده است.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۳۶۲، برگرفته از مقاله «اسوه جامعه آرمانی».
