استقامت در دین (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قرآن کریم می فرماید: کسانی که گفتند پروردگار ما خداوند یگانه است سپس
استقامت کردند، فرشتگان بر آنها نازل می‌شوند که نترسید و غمگین مباشید، و
بشارت باد بر شما به آن بهشتی که به شما وعده داده شده است. و کسانی که گفتند پروردگار ما
الله است، سپس
استقامت به خرج دادند نه ترسی برای آنهاست و نه غمی دارند.
«قال الملا الذین استکبروا من قومه لنخرجنک یـشعیب والذین ءامنوا معک من قریتنا اولتعودن فی ملتنا قال او لو کنا کـرهین• قد افترینا علی الله کذبـا ان عدنا فی ملتکم بعد اذ نجـنا الله منها وما یکون لنا ان نعود فیها الا ان یشاء الله ربنا وسع ربنا کل شیء علمـا علی الله توکلنا ربنا افتح بیننا وبین قومنا بالحق وانت خیر الفـتحین؛
اشراف زورمند و متکبر از قوم او گفتند: ای شعیب
سوگند یاد می‌کنیم که تو و کسانی را که به تو ایمان آورده‌اند از شهر و آبادی خود بیرون خواهیم کرد یا به آئین ما باز گردید، گفتند: آیا (می‌خواهید ما را بازگردانید) اگر چه مایل نباشیم؟! • اگر ما به آئین شما بازگردیم، بعد از آنکه خدا ما را از آن نجات بخشیده، به خدا
دروغ بسته ایم، و شایسته نیست که ما به آن بازگردیم مگر اینکه خدائی که پروردگار ماست بخواهد، علم پروردگار ما به همه چیز احاطه دارد، تنها بر خدا
توکل کرده‌ایم، پروردگارا میان ما و قوم ما به حق داوری کن که تو بهترین داورانی.»
«لاقطعن ایدیکم وارجلکم من خلـف ثم لاصلبنکم اجمعین• قالوا انا الی ربنا منقلبون• وما تنقم منا الا ان ءامنا بـایـت ربنا لما جاءتنا ربنا افرغ علینا صبرا وتوفنا مسلمین؛
سوگند می‌خورم که دستها و پاهای شما را به طور مخالف (دست راست با پای چپ یا دست چپ با پای راست) قطع میکنم سپس همگی شما را به دار می‌آویزم• (ساحران گفتند (مهم نیست) ما به سوی پروردگارمان باز میگردیم• نها ایراد تو، به ما این است که ما به آیات پروردگار خویش - هنگامی که برای ما آمد -
ایمان آورده‌ایم، بار الها! پیمانه صبر (و
استقامت) را تا آخر بر ما بریز و ما را
مسلمان بمیران (و تا پایان عمر با اخلاص و ایمان بدار). »
«فالقی السحرة سجدا قالوا ءامنا برب هـرون وموسی• قال ءامنتم له قبل ان ءاذن لکم انه لکبیرکم الذی علمکم السحر فلاقطعن ایدیکم وارجلکم من خلـف ولاصلبنکم فی جذوع النخل ولتعلمن اینا اشد عذابـا وابقی• قالوا لن نؤثرک علی ما جاءنا من البینـت والذی فطرنا فاقض ما انت قاض انما تقضی هـذه الحیوة الدنیا؛
(موسی عصای خود را افکند، و آنچه را که آنها ساخته بودند بلعید) ساحران همگی به
سجده افتادند و گفتند: ما به پروردگار
موسی و هارون ایمان آوردیم!! • (فرعون) گفت آیا پیش از آنکه به شما
اذن دهم به او ایمان آوردید؟! مسلما او بزرگ شماست که
سحر به شما آموخته، بیقین دست و پاهای شما را بطور مختلف قطع میکنم و بر فراز شاخه‌های نخل به دار می‌آویزم، و خواهید دانست کدامیک از ما مجازاتش دردناکتر و پایدارتر است! • گفتند به خدائی که ما را آفریده ما تو را هرگز بر دلائل روشنی که به ما رسیده مقدم نخواهیم داشت، هر حکمی میخواهی بکن که تنها میتوانی
در این زندگی دنیا داوری کنی.»
«قالوا ءامنا برب العــلمین• قال ءامنتم له قبل ان ءاذن لکم انه لکبیرکم الذی علمکم السحر فلسوف تعلمون لاقطعن ایدیکم وارجلکم من خلـف ولاصلبنکم اجمعین• قالوا لا ضیر انا الی ربنا منقلبون؛
گفتند ما به پروردگار عالمیان ایمان آوردیم• (فرعون) گفت: آیا به او ایمان آوردید پیش از آن که به شما
اجازه دهم؟! مسلما او بزرگ و استاد شما است که به شما سحر آموخته، اما به زودی خواهید دانست که دستها و پاهای شما را به طور مختلف قطع میکنم، و همه شما را به دار می‌آویزم• گفتند: مهم نیست (هر کار از دستت ساخته است بکن) ما به سوی پروردگارمان باز میگردیم.»
«وان اقم وجهک
للدین حنیفـا...؛
و (به من دستور داده شده که) روی خود را به آئینی متوجه ساز که خالی از هر گونه
شرک است ...»(مراد از «اقامة الوجه
للدین»
استقامت در دین است.
) «فاقم وجهک
للدین حنیفـا...؛
روی خود را متوجه آئین
خالص پروردگار کن ...»
«فاقم وجهک
للدین القیم...؛
روی خود را به سوی آئین مستقیم و پایدار کن...»
«وربطنا علی قلوبهم اذ قاموا فقالوا ربنا رب السمـوت والارض لن ندعوا من دونه الـهـا لقد قلنا اذا شططـا• واذ اعتزلتموهم وما یعبدون الا الله فاوا الی الکهف ینشر لکم ربکم من رحمته ویهیئ لکم من امرکم مرفقـا• انهم ان یظهروا علیکم یرجموکم او یعیدوکم فی ملتهم ولن تفلحوا اذا ابدا؛
و دلهایشان را محکم ساختیم
در آن موقع که
قیام کردند و گفتند: پروردگار ما، پروردگار آسمانها و
زمین است؛ هرگز غیر او معبودی را نمی‌خوانیم؛ که اگر چنین کنیم، سخنی بگزاف گفته ایم• و (به آنها گفتیم: ) هنگامی که از آنان و آنچه جز خدا می‌پرستند کناره گیری کردید، به
غار پناه برید؛ که پروردگارتان (سایه) رحمتش را بر شما می‌گستراند؛ و
در این امر، آرامشی برای شما فراهم می‌سازد! • چرا که اگر آنها از وضع شما آگاه شوند سنگسارتان می‌کنند، یا به
آئین خویش شما را باز می‌گردانند، و
در آن صورت هرگز روی رستگاری را نخواهید دید!»
«ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقـموا تتنزل علیهم الملـئکة الا تخافوا ولا تحزنوا وابشروا بالجنة التی کنتم توعدون؛
کسانی که گفتند پروردگار ما خداوند یگانه است سپس
استقامت کردند، فرشتگان بر آنها نازل می‌شوند که نترسید و غمگین مباشید، و
بشارت باد بر شما به آن بهشتی که به شما وعده داده شده است.»
«ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقـموا فلا خوف علیهم ولا هم یحزنون؛
کسانی که گفتند پروردگار ما
الله است، سپس
استقامت به خرج دادند نه ترسی برای آنهاست و نه غمی دارند.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۱، ص۱۴۰، برگرفته از مقاله «استقامت در دین».
