استعلام (منطق)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
استعلام یکی از
اصطلاحات بهکار رفته در
علم منطق بوده و به معنای خبر گرفتن و پرسیدن از چیزی است.
یکی از انواع
تنبیه، «استعلام» است که به معنای خبر گرفتن و پرسیدن از چیزی میآید.
مرکب تام بر دو قسم است:
۱. احتمال
صدق و
کذب در آن راه دارد؛
۲. احتمال صدق و کذب در آن راه ندارد.
اولی را
قضیه یا خبر و یا
مرکب تام خبری گویند، و دومی را
انشاء یا
مرکب تام انشائی مینامند.
مرکب تام انشائی خود بردو قسم است:
یا
بالذات دلالت بر طلب دارد که امر نامیده میشود و یا ندارد که تنبیه نام دارد؛ بنابراین، تنبیه؛ از اقسام لفظ
مرکب تام انشائی؛ لفظی است که مقصود گوینده را بیان میکند و هیچ دلالت ذاتی بر طلب نمیکند، بلکه آنچه را که در ضمیر شخص وجود دارد اعلام میکند.
اقسام تنبیه عبارتاند از:
۱.
تمنی،
۲.
ترجی،
۳.
تعجب،
۴.
قسم،
۵.
ندا،
۶.
استفهام،
۷.
الفاظ عقود،
۸.
ایقاعات،
۹.
افعال مدح،
۱۰.
افعال ذم،
۱۱.
استعلام،
۱۲.
تعظیم.
ابنسینا در این باره میگوید: اقوال یا
الفاظ مرکب گاهی به صورت
ترکیب موجود در
حدود و
رسوم ترکیب میشوند و گاهی به نحو دیگری
ترکیب میشوند، چون منشا نیاز به اقوال یا
الفاظ مرکب،
دلالت بر آن چیزی است که در نفس (
ذهن) وجود دارد؛ این دلالت یا ذاتاً مقصود است و یا برای چیزی که از مخاطب انتظار میرود؛ قسم اول را «اِخبار» مینامند و قسم دوم که «انشاء» نامیده میشود، یا دلالت است یا غیر دلالت؛ اگر مقصود از آن دلالت باشد، آن مخاطبه، «استعلام و استفهام» نامیده میشود و اگر طلب عملی از اعمال و فعلی از افعال، غیر از دلالت، باشد از ناحیه مساوی «التماس» و از ناحیه بالاتر «
امر» و «
نهی» و از ناحیه پایینتر «
تضرع» و «مسئلت» است.
پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «استعلام»، تاریخ بازیابی۱۳۹۵/۱۰/۳۰.