• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استعاره تبعیه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



استعاره تبعیه، استعاره با ل فظ مستعار از غیر اسم جنس را می‌گویند.



«استعاره تبعیه» استعاره‌ای است که مستعار (لفظی که در آن استعاره جاری شده است) غیر اسم جنس است؛ خواه از افعال یا حروف باشد و خواه از مشتقات افعال و اسما؛ مانند: (انا لما طغی الماء حملناکم فی الجاریة). در این آیه ، افزایش آب به افزایش تباهی و طغیان تشبیه شده و جامع آن، تجاوز از حد در هر چیزی است.


علت نامگذاری این استعاره به «تبعیه» این است که استعاره در افعال و مشتقات، در مصدر آن‌ها واقع می‌شود، نه در خود افعال و مشتقات؛ و در حروف، در معانی آن‌ها واقع می‌شود، نه در خود حروف؛ برخلاف استعاره اصلیه که استعاره در خود اسم ، جاری می‌شود.
[۳] معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التمهید فی علوم القرآن، ج۵، ص۳۲۵.
[۴] عبدالقادر، حسین، القرآن والصورة البیانیة، ص۱۸۴.



استعاره اصلیه .


۱. حاقة/سوره۶۹، آیه۱۱.    .
۲. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۵۲.    
۳. معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التمهید فی علوم القرآن، ج۵، ص۳۲۵.
۴. عبدالقادر، حسین، القرآن والصورة البیانیة، ص۱۸۴.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «استعاره تبعیه».    




جعبه ابزار