ازدواج با دخترخاله (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ازدواج همان پیمان
زناشویی بین
زن و
مرد هست که در
اسلام احکامی دارد.
ازدواج با
دخترخاله جایز است.
... انا احللنا لک ازوجک التی ءاتیت اجورهن... و بنات خــلـتک التی هاجرن معک.... (
قید هجرت برای
زنان مذکور در
آیه ، غیر مهاجرها را از
حلیت ازدواج خارج می‌کند؛ ولی شرط هجرت برای جواز ازدواج با زنان مذکور در آیه، بعدا
نسخ و الغا شد)
اسباب تحریم یعنی چیزی که به سبب آن،
ازدواج مرد با زن
حرام است و صحیح نیست و
زوجیت بین آن‌ها واقع نمی‌شود. و این‌ها اموری می‌باشند: نسب و رضاع (شیر خوردن) و مصاهره (خویشاوندی از راه ازدواج) و آنچه که به آن ملحق است و کفر و کفو هم نبودن و استیفای عدد و عده گرفتن و احرام.
و دختر خاله و «دختر عمو و دختر دایی، مثل دیگر زن‌های نامحرم است.»
و همانطور که «ازدواج با دختر عمه و دختر دایی اشکال ندارد.»
ازدواج با دختر خاله هم حایز است.
در مساله ۲۳۹۵ توضیح المسائل که می‌گوید: اگر با دختر عمه یا دختر خاله خود ازدواج نماید و پیش از آن‌که با آنان نزدیکی کند با مادرشان زنا نماید عقد آنان اشکال ندارد. «مقصود این است که عمل حرام، موجب باطل شدن عقد سابق نمی‌شود.»
بعنی «اگر عقدی صحیح واقع شد و بعد از آن عمل حرامی انجام شد آن عمل موجب بطلان عقد صحیح نمی‌شود.»
به عبارت دیگر معنایش این است که «زنای با مادر دختر، اگر قبل از عقد با دختر است موجب حرمت ابدیه و بطلان عقد است؛ ولی اگر زنا بعد از عقد باشد عقد را باطل نمی‌کند.»
بنابر این «عقد بر دختر خاله و دختر عمه از جهت زنای با مادرشان که بعد از عقد شده، باطل نمی‌شود.»
و این همه از آن جهت است که انسان «اگر زنی را عقد نماید دختر آن زن هر چند پایین برود، بر او حرام می‌شود در صورتی که به مادر ولو در دُبُر او دخول نموده باشد. و اما اگر دخول به او ننموده باشد دختر آن زن عیناً بر او حرام نمی‌شود ولی جمعاً بر او حرام است؛ یعنی آن دختر مادامی‌که مادرش در
حباله مرد است بر مرد حرام می‌باشد، پس اگر زن با موت یا طلاق یا غیر این‌ها از زوجیت خارج شود ازدواج آن مرد با آن دختر جایز است.»
و «در حرمت دختر زوجه، فرقی نیست بین اینکه در زمان زوجیت مادر، موجود باشد یا بعد از خروج زن از زوجیت، متولد شود؛ پس اگر زنی را عقد نماید و به او دخول نماید، سپس او را طلاق دهد و بعداً ازدواج نماید و از شوهر دوم دختری متولد شود، این دختر بر شوهر اول حرام است.»
و از طرفی هر چند که «در ترتب حرمت‌های چهارگانه (حرمت مادر، پدر و
دحتر و پسر) بر ازدواج صحیح و وطی صحیح اشکالی نیست و آیا بر
زنا و وطی شبهه مترتب می‌شود یا نه؟ دو قول است که احوط (وجوبی) و اشهر آن‌ها اولی آن‌ها می‌باشد؛ پس اگر با زنی زنا نماید، آن زن، بر پدر زانی حرام می‌شود و مادر و دختر زن زانیه بر زانی حرام می‌شود. و همچنین است زنی که به شبهه وطی شده است. البته زنایی که بر تزویج عارض می‌شود، موجب حرمت نمی‌باشد؛ چه بعد از وطی باشد یا قبل از آن، پس اگر با زنی تزویج کند، سپس با مادر آن زن یا دخترش زنا نماید، زنش بر او حرام نمی‌شود. و همچنین است اگر پدر با زن پسر زنا نماید بر پسر حرام نمی‌شود، یا پسر با زن پدر زنا کند، بر پدرش حرام نمی‌شود.»
و «در این حکم، بین زنای در قُبُل یا دُبُر فرقی نیست. و همچنین است در شبهه.»
و «اگر زنا را بداند و
شک کند که زنا قبل از عقد بوده یا بر عقد عارض شده، بنا را بر صحت عقد می‌گذارد.»
•
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۵۹، برگرفته از مقاله «ازدواج با دخترخاله». •
ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر) ،
موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی
