تشبیه چهار رکن دارد: ۱. مشبه : یعنی همان چیزی که به چیز دیگر تشبیه می‌شود؛ که اساس تشبیه و یکی از دو طرف آن است. ۲. مشبه به : طرف دیگر تشبیه، و آن چیزی است که مشبه به آن تشبیه شده است. ۳. ادات تشبیه : لفظی است که بر تشبیه، دلالت دارد و بین مشبه و مشبه به ارتباط برقرار می‌کند. ادات تشبیه می‌تواند حرف ، اسم یا فعل باشد. ۴. وجه شبه : حالت خاصی است که مشبه و مشبه به در واقع یا در خیال و ذهن ، آن را دارند.
