اخصی

اخصّی به قائل به حقیقی بودن استعمال مشتق در خصوص ذات متلبّس به مبدأ اشتقاق اطلاق می‌شود.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

اخصّی، مقابل اعمّی و به معنای فرد یا افرادی از عالمان اصولی است که معتقدند مشتق ، حقیقت در خصوص ذات متلبس به مبدأ می‌باشد، نه در اعم از متلبس و ما انقضی عنه، که اعمی‌ها به آن اعتقاد دارند.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۵۶.
۲.	↑ شیرازی، محمد، الاصول، ج۱، ص۱۰۵.

۳ - منبع