• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

احمد بن‌ ادریس اشعری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف






احمد بن ادریس اشعری (م. ۳۰۶ق) فقیه و محدث شیعه از اصحاب امام حسن عسکری (علیه‌السلام) در قرن سوم هجری قمری بود و به عنوان فردی ثقه و کثیر الحدیث شناخته می‌شد که سرانجام در سال ۳۰۶ هجری قمری در مسیر حج در منطقه قرعاء درگذشت.



ابوعلی احمد بن ادریس بن احمد اشعری قمی معلم، اهل قم
[۱] ناصر الشریعه، محمدحسین، تاریخ قم، ص۱۶۸.
و از اصحاب امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) بوده؛ ولی از ایشان روایتی نقل نکرده است.
از محضر احمد بن محمد بن یحیی، حمدان بن سلیمان و حسین بن احمد بن یحیی بن عمران حدیث آموخت.
علمای رجال شیعه او را فقیه، محدثی ثقه، کثیرالحدیث و صحیح الروایه دانسته‌اند.
جماعتی از بزرگان و محدثان شیعه همچون علی بن حسین بن موسی و محمد بن حسن بن ولید از او روایت کرده‌اند.


اشعری آثاری چون المقت و التوبیخ و النوادر را که کتابی بزرگ و سودمند بوده را تالیف کرد که احمد بن جعفر بن سفیان آن را روایت نموده است.


اشعری در سال ۳۰۶ هجری در سفر حج و در منطقه قرعاء (محلی بین کوفه و مکه) از دنیا رفت. (دیگر منابع: )


۱. ناصر الشریعه، محمدحسین، تاریخ قم، ص۱۶۸.
۲. شیخ طوسی، رجال، ص۴۲۸.    
۳. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفه الرجال، ج۲، ص۴۰.    
۴. نجاشی، احمد بن علی، رجال، ج۱، ص۹۲.    
۵. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۱، ص۱۳۶.    
۶. ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلما، ص۱۵.    
۷. شیخ طوسی، الفهرست، ص۲۶.    
۸. حلی، حسن بن علی، رجال، ص۱۶.    
۹. شیخ مفید، امالی، ص۶۰.    
۱۰. شیخ طوسی، الغیبه، ص۵۱۶.    
۱۱. استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۲، ص۲۳.    
۱۲. علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۶۵.    
۱۳. زراری، احمد بن محمد، رسالة ابی غالب الزراری، ص۳۸.    
۱۴. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۸، ص۱۲۲.    
۱۵. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۲، ص۴۷۷.    
۱۶. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۴، ص۳۱۹.    
۱۷. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱، ص۱۵۷.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد بن ادریس اشعری»، ج۲، ص۷۱.






جعبه ابزار