احمد بن محمد طبری ترنجی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن محمد طبری ترنجی (م. حدود
۳۶۰ق) طبیب و
فیلسوف قرن چهارم هجری قمری، که در
طبرستان سکونت داشت. طبری در طبابت به جایی رسید که لقب «بقراط زمان» و «جالینوس عصر» را به خود اختصاص داد. وی از شیعیان بود و در دربار
آل بویه به طبابت مشغول بود.
ابوالحسن احمد بن محمد بن یحیی طبری ترنجی اهل منطقه طبرستان (مازندران کنونی) بود
و ظاهراً در همانجا به دنیا آمد.
وی پس از گذر از ایام کودکی به تحصیل علم پرداخت در
حکمت و
طب اشتغال یافت و از
ابوماهر موسی بن یوسف بن سیار طبیب در طب بهره برد.
گویند او در طبابت به مهارت رسید
و در
فلسفه و حکمت توانایی یافت. طبری در طبابت به جایی رسید که لقب «بقراط زمان» و «جالینوس عصر» را به خود اختصاص داد.
احمد طبری نخستین پزشک شاغلی بود که راه درمان «جرب» را شرح داد و شیوه ابتکاری خود در درمان این بیماری را توصیه کرد.
او
شیعه بود
و به دربار آل بویه که حامی تشیع بودند، راه یافت و پزشک مخصوص
رکنالدوله و سپس
معزالدوله شد.
احمد اثری در طب از خود بر جای گذاشت که:
- المعالجات البقراطیه نام گرفت. این اثر در بردارنده ده رساله است که در آنها از شیوه درمان بیماریها بحث شده است.
- رسالة فی القارورة فی احوال البول اثر دیگر اوست.
تاریخ درگذشت ابوالحسن به طوردقیق روشن نیست؛ ولی مرگ او را در سال
۳۵۹، حدود ۳۶۰،
۳۶۶ و حدود
۳۷۰ هجری
در طبرستان گفتهاند.
(دیگر منابع:
).
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد طبری»، ج۲، ص۱۰۴.