أَثاث (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَثاث (به فتح همزه) از
واژگان قرآن کریم به معنای
متاع و اسباب خانه است.
بعضی از
مفسران متاع را اعم از اثاث و به معنای مطلق وسیله مورد بهره‌برداری گرفته‌اند.
أَثاث به معنای متاع و اسباب خانه است.
اهل لغت اثاث را اسباب خانه معنی کرده‌اند.
راغب قید کثرت را بر آن افزوده و گوید ریشه آن از
«اَثَ اذا کثر و تکاثف» است.
و به هر مال که زیاد باشد اَثَاث گفته شده و گویند اثاث آن است که برای مصرف و استفاده است نه برای
تجارت.
به مواردی از
أَثاث که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(اَثاثاً وَ مَتاعاً اِلی حِینٍ) (براى شما وسايل زندگى تا زمان معيّنى قرار داد.)
(وَ کَمْ اَهْلَکْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ اَحْسَنُ اَثاثاًوَ رِءْیاً) به نظر می‌آید که به معنی اسباب زندگی باشد.«پیش از آن‌ها مردمان بسیاری هلاک کرده‌ایم که از حیث وسائل زندگی و منظر بهتر بودند.»
در
المیزان فرموده: متاع از اَثَاث اَعَمّ است به مطلق آن‌که مورد بهره است گفته می‌شود و مخصوص به اسباب خانه نیست.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اثاث»، ج۱، ص۲۱-۲۲.
