ابوالعاص بن ربیع
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اَبوالْعاص، ابن ربیع
بن عبدالعزّی
بن عبد شمس (د
ذیحجه ۱۲/ فوریه ۶۳۴)،
داماد پیامبر (ص) و خواهر زاده
خدیجه کبری بود.
درباره نام او در منابع اختلاف است. عدهای او را قاسم یا مقسّم
و بعضی هشیم یا مهشم (یا مُهَشِّم) گفتهاند، اما بیشتر او را لَقیط نامیدهاند.
ابوالعاص پیش از
بعثت پیامبر (ص)، با زینب
دختر بزرگ آن حضرت
ازدواج کرد. پس از بعثت، با آنکه خدیجه و دخترانش
ایمان آوردند، ابوالعاص همچنان در
شرک باقی ماند.
وی که بازرگانی ثروتمند و امین و از جمله مشاهیر
مکه بود،
در
جنگ بدر در صف مشرکان حضور داشت و به
اسارت مسلمانان درآمد.
هنگامی که مردم مکه برای آزادی اسیران، به تأدیه
فدیه پرداختند، زینب هم فدیهای برای ابوالعاص به
مدینه فرستاد که ضمن آن گردن بندی از آن خدیجه بود و گفتهاند که چون چشم پیامبر (ص) بر آن افتاد، متأثر شد و پس از کسب موافقت مسلمانان، ابوالعاص را آزاد ساخت و اموال زینب را نیز پس فرستاد و از ابوالعاص
پیمان گرفت که زینب را آزاد گذارد.
او نیز پس از بازگشت به مکه، زینب را همراه با یاران
پیامبر (ص) به مدینه فرستاد.
ابوالعاص در مکه به کار خود مشغول بود تا اینکه در
جمادی الاول ۶ ق همراه با کاروانی از مردان و اموال مردم
قریش برای
تجارت راهی شام شد.
این
کاروان در برابر حمله مسلمانان به فرماندهی زید
بن حارثه تاب مقاومت نیاورد، برخی گریختند وبرخی دیگر گرفتار شدند و اموالشان به دست مسلمانان افتاد. ابوالعاص نیز گریخت و شبانه خود را به مدینه رساند و به خانه زینب رفت و به او
پناهنده شد. زینب او را پناه داد و آن واقعه را در
مسجد در حضور مسلمانان به اطلاع پیامبر (ص) رساند. پیامبر (ص) نیز پناهندگی او را پذیرفت و هنگامی که به درخواست زینب دستور داد اموال کاروان را به مشرکان باز گردانند، ابوالعاص نیز همراه با اموال به
مکه بازگشت و ضمن بازگرداندن اموال مردم گفت که به
اسلام گرویده است.
ابوالعاص پس از چندی به مدینه بازگشت و پیامبر (ص) در
محرم ۷ ق زینب را با همان
عقد زناشویی پیشین نزد او فرستاد.
بعضی گفتهاند که زینب با مهر و
نکاح جدید به
زوجیت ابوالعاص درآمد.
زینب برای ابوالعاص پسری به نام
علی و دختری به نام
امامه به دنیا آورد.
(۱) ابناثیر،
علی بن محمد، اسد الغابه، قاهره، ۱۲۸۵ ق.
(۲) ابنحجر عسقلانی، احمد
بن علی، الاصابــه فی تمییز الصحابه، قاهره، ۱۳۲۸ ق.
(۳) ابنسعد، محمد، طبقات الکبری، بیروت، دار صادر.
(۴) ابنقتیبه، عبدالله
بن مسلم، المعارف، به کوشش ثروت عکاشه، قاهره، ۱۹۶۰ م.
(۵) ابنهشام، عبدالملک، السیرة النبویه، به کوشش مصطفی سقا و دیگران، قاهره، ۱۳۷۵ق/ ۱۹۵۵ م.
(۶) بلاذری، احمد
بن یحیی، انساب الاشراف، به کوشش محمد حمیدالله، قاهره، ۱۹۵۹ م.
(۷) واقدی، محمد
بن عمر، المغازی، به کوشش مارسدن جونز، لندن، ۱۹۶۶ م؛
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «ابوالعاص»، ج۵، ص۲۳۰۳.