آلِ ابی‌جامع، خاندانی از عالمان دینی شیعه در عراق و لبنان و ایران در سده ۱۰ و ۱۱ق/۱۶ و ۱۷م است. یکی از شخصیت‌های این خاندان، رضی‌الدین بن علی، فقیه، محدث و از عالمان نامی شیعی بوده است.
رضی‌الدین بن علی (د ۱۰۴۸ق/۱۶۳۸م)، فقیه، محدث و از عالمان نامی شیعی که در شوشتر اقامت داشته و در ۱۰۲۵ق/۱۶۱۶م به مشهدسفر کرده است. وی معاصر شاه عباس اول (د ۱۰۳۸ق/۱۶۲۹م) و از نزدیکان او به شمار می‌آمده است.
رضی‌الدین مدتی منصب قاضی‌القضاتی شوشتر، دزفول، خرم آباد، بهبهان، دهدشت، کهگیلویه و اطراف آن، همدان و پیرامون آن و نیز مسئولیت نظارت بر اوقاف را عهده‌دار بوده است. او در این دوره، چند سالی در شهر همدان ساکن بوده و پس از آن از مناصب خود کناره گرفته و به نجفمهاجرت کرده و در همان شهر درگذشته است.
