ابن‌شرف ابوالفداء عمادالدین اسماعیل بن ابراهیم مقدسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اِبْنِ
شَرَف، ابوالفداء عمادالدین اسماعیل بن ابراهیم بن محمد بن علی قدسی یا مقدسی (۷۸۲ یا ۷۸۳-۸۵۲ق/۱۳۸۰ یا ۱۳۸۱- ۱۴۴۸م)،
ادیب ، حساب دان و
فقیه شافعی بود.
ابن
شرف در
بیت المقدس زاده شد و همان‌جا پرورش یافت.
حدیث و
علوم قرآنی را نزد استادانی چون ابوالخیر بن علائی و
علم حساب و اوقات و فرائض را نزد شهاب
الدین احمد بن هائم آموخت و از کسانی چون شمس
الدین احمد قلقشندی و شمس
الدین محمد برماوی و حسن بن علی خطیبی ابیوردی استفاده کرد و در آن فنون مهارت تمام یافت.
ابن
شرف احتمالاً پس از ۸۱۴ق/ ۱۴۱۱م به قصد
حج از
فلسطین بیرون شد و پس از
زیارت کعبه به
قاهره رفت و رحل اقامت افکند.
گویا نخست مدتی در
دمشق ماند زیرا علیمی
از او به عنوان «معید» مدرسه صالحیه یاد کرده است و از همین عنوان «معید» می‌توان دانست که وی در تاریخی به آنجا رفته که هنوز به مراحل تکامل علمی نرسیده بوده است.
ابن
شرف در قاهره چنان دچار تنگدستی شد که به ناچار شبانه به فروختن
خربزه پرداخت، اما
قاضی مصر ولی
الدین احمد بن عبدالرحیم عراقی که از این معنی آگاه شد، ابن
شرف را جهت
تعلیم و
تربیت نوادگان خود به خدمت گرفت. ابن
شرف در این مقام نیز از محضر ولی
الدین عراقی و دانشمندانی چون عبدالرحمان جلال
الدین بلقینی عسقلانی بهره‌مند شد.
در همان ایام (۸۲۰ق/۱۴۱۷م) به تربیت و تعلیم شاگردانی چون
شرف
الدین یحیی بن محمد مناوی پرداخت و برخی از اصحاب ولی
الدین عراقی نزد او
علم آموختند و آثار ابن‌هائم در حساب را نزد او خواندند. ابن
شرف مدتی بعد به زادگاه خود بیت المقدس بازگشت و به عنوان یکی از پیشوایان آن دیار به
تدریس پرداخت و شاگردانی چون ابن‌حسّان و ابن‌ابی
شریف و بقاعی تربیت کرد و سرانجام در همان‌جا درگذشت و در
مقبره الساهره بیت‌المقدس به خاک سپرده شد
.
ابن
شرف که روزگار را به
زهد می‌گذرانید و از او با عنوان «
بحر المعقول و المنقول» و «عین فقهاء الشافعیه»
یاد کرده‌اند، گذشته از تدریس به
تصنیف و شرح کتاب‌های متعددی دست زد.
آثار او در مآخذ بدین قرار ثبت شده است:
۱. توضیح یا شرحی بر البهجة الحاوی الصغیر فی الفروع شیخ نجم
الدین قزوینی، در ۲ جلد.
وی گویا شرح مطولی نیز بر آن آغاز کرده بود که به اتمام نرسید
.
۲.شرحی بر تهذیب التنبیه فی فروع الشافعیه شیخ ابواسحاق شیرازی
.
۳.طبقات الشافعیه
که ظاهراً مراد، مختصر طبقات الشافعیه اسنوی (؟) است
.
۴.اختصار کتاب الالغاز اسنوی
و نیز مجموعه‌های مفید دیگر، ابن
شرف شعر نیز می‌سروده و سخاوی ابیاتی از آن را ذکر کرده است.
(۱) بغدادی، ایضاح المکنون.
(۲) حاجی خلیفه، کشف الظنون.
(۳) سخاوی، محمد، التبر المسبوک فی ذیل السلوک، قاهره.
(۴) سخاوی، محمد، الضوء اللامع، قاهره، ۱۳۵۴ق.
(۵) سیوطی، نظم العقیان، به کوشش فیلیپ حتی، نیورک، ۱۹۲۷م.
(۶) علیمی، عبدالرحمان، الانس الجلیل، بیروت، ۱۹۷۳م
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «ابن‌شرف»، ج۴، ص۱۳۷۷.
